Odpowiedzialność sprzedawcy z tytułu rękojmi z chwili przejścia niebezpieczeństwa na kupującego (art. 559 k.c.)

Sąd Apelacyjny miał na uwadze prezentowane w doktrynie i judykaturze stanowisko wskazujące, że z art. 559 k.c. wynika domniemanie, iż wady rzeczy sprzedanej wynikają z przyczyn tkwiących w rzeczy sprzedanej. Zwrócił jednak zasadnie uwagę na prezentowany w judykaturze pogląd, że regulacja zawarta w art. 559 k.c. nie zezwala na stworzenie ogólnej reguły rozkładu ciężaru dowodu w odniesieniu do chwili powstania wad rzeczy i konieczne jest uwzględnienie każdorazowo okoliczności konkretnej sprawy (zob. wyrok SN z dnia 26 października 2000 r., II CKN 305/00).

Wyrok SN z dnia 16 grudnia 2014 r., III CSK 56/14

Standard: 37589 (pełna treść orzeczenia)

Art. 559 k.c. ma do umowy o roboty budowlane zastosowanie nie wprost (jakby na to wskazywały zarzuty skargi kasacyjnej), lecz odpowiednio, a to w związku z art. 656 § 1 k.c. i art. 638 k.c. Przepis ten stanowi, że sprzedawca (wykonawca robót budowlanych) nie jest odpowiedzialny z tytułu rękojmi za wady fizyczne, które powstały po przejściu niebezpieczeństwa na kupującego (zamawiającego), chyba że wady tkwiły już poprzednio w rzeczy sprzedanej (w wykonanym obiekcie). Rozważanie zastosowania w sprawie tego przepisu byłoby możliwe, gdyby zakresem ustaleń dokonanych w sprawie objęte zostało wskazanie na takie wady budynku oddanego pozwanej, które ujawniły się po jego odebraniu przez pozwaną lecz tkwiły w nim już wcześniej. 

Wyrok SN z dnia 5 lipca 2013 r., IV CSK 1/13

Standard: 37587 (pełna treść orzeczenia)