Powództwo prokuratora o ustalenie nieważności czynności prawnej (art. 189 k.p.c.)
Powództwo o ustalenie nieważności czynności prawnej (art. 189 k.p.c.) Prokurator w procesie cywilnym (art. 7 i art.. 55 – 60 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Jeżeli prokurator wytoczył samoistne powództwo o ustalenie nieważności umowy, korzystając z umocowania określonego w art. 7 i 57 k.p.c., nie da się zdefiniować jego jednostkowego interesu prawnego w rozumieniu art. 189 k.p.c. Prokurator z mocy art. 7 i 57 k.p.c. zawsze działa w interesie publicznym dla ochrony praworządności, a przesłanki tego działania nie podlegają kontroli ani ocenie sądu W konsekwencji uprawnienie prokuratora do wszczęcia postępowania cywilnego na podstawie art. 7 k.p.c. legitymuje go również do zgłoszenia na podstawie art. 57 k.p.c. powództwa o ustalenie nieważności czynności prawnej (art. 189 k.p.c.; wyrok SN z dnia 2 sierpnia 2007 r., V CSK 109/07).
Wyrok SN z dnia 26 kwietnia 2019 r., V CSK 90/18
Standard: 65967 (pełna treść orzeczenia)
Uprawnienie prokuratora do wszczęcia postępowania cywilnego na podstawie art. 7 w związku z art. 57 k.p.c. legitymuje go do wystąpienia z powództwem o ustalenie nieważności czynności prawnej. Prokurator w takim wypadku działa w interesie publicznym dla ochrony praworządności, a przesłanki tego działania nie podlegają kontroli ani ocenie sądu, nie musi więc wykazywać interesu prawnego w rozumieniu art. 189 k.p.c. (wyrok z dnia 9 marca 1993 r., I CR 3/93, OSNCP 1993, nr 9, poz. 165; wyrok z dnia 2 sierpnia 2007 r., V CSK 109/07; inaczej wyrok z dnia 3 lutego 1999 r., III CKN 167/98). Należy dodać, że prokurator pozywa strony nieważnej umowy albo osobę, która dokonała nieważnej czynności prawnej jednostronnej.
Uchwała SN z dnia 20 listopada 2015 r., III CZP 78/15
Standard: 36380 (pełna treść orzeczenia)