Nieważność postępowania z powodu braku należytej reprezentacji strony (art. 401 pkt 2 k.p.c.)
Żądanie wznowienia postępowania z powodu nieważności (art. 401 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W uchwale z dnia 14 kwietnia 1980 r., III CZP 19/80 w kontekście analizy art. 401 pkt 2 k.p.c. (wznowienie postępowania z powodu nieważności spowodowanej m.in. brakiem zdolności sądowej lub procesowej strony albo należytym jej reprezentowaniem), Sąd Najwyższy wskazał, że okoliczność, że kurator ustanowiony przez Sąd rejonowy w sprawie o dział spadku na podstawie art. 99 k.r.o. nienależycie bronił interesów wnoszącego skargę, nie uzasadnia wznowienia postępowania. Wyjaśniono w uzasadnieniu, że: „Podobnie jak nieudolne czy nienależyte prowadzenie sprawy przez innych przedstawicieli ustawowych (rodziców, opiekuna, organu osoby prawnej), a także przez pełnomocnika procesowego, wadliwość działania kuratora ad actum, przejawiająca się w małej aktywności czy nieudolnej obronie interesów reprezentowanego, nie skutkuje nieważności postępowania, chyba że kuratorem ustanowiono osobę nieposiadającą zdolności do czynności prawnych. […] Nawet obiektywnie słuszne niezadowolenie reprezentowanego z działalności kuratora ad actum nie może być uznane za przyczynę nieważności w rozumieniu art. 401 pkt 2 k.p.c. czy art. 369 pkt 2 k.p.c.
Podobnie ma się zresztą rzecz, gdy osoba osobiście działająca w postępowaniu sądowym nienależycie broniła swych interesów.”
W postanowieniu z dnia 14 stycznia 2015 r., I CZ 111/14 Sąd Najwyższy stwierdził, że nawet obiektywnie słuszne niezadowolenie reprezentowanego z działalności kuratora ad casum nie może być uznane za przyczynę nieważności w rozumieniu art. 401 pkt 2 k.p.c. czy art. 379 pkt 2 k.p.c.
Postanowienie SN z dnia 29 maja 2019 r., II UK 215/18
Standard: 36342 (pełna treść orzeczenia)
Podstawę wznowienia może stanowić tylko taki brak należytej reprezentacji strony, którego nie mogła podnieść w formie zarzutu w toku postępowania, także przy zachowaniu należytej dbałości o swoje interesy procesowe, i który nie ustał przed uprawomocnieniem się wyroku. Jeżeli strona z powodu własnych zaniedbań nie podniosła zarzutu nienależytej reprezentacji, choć mogła to uczynić przed uprawomocnieniem się wyroku, nie może oprzeć na tym zarzucie skargi o wznowienie postępowania.
Postanowienie SN z dnia 18 stycznia 2012 r., II CZ 144/11
Standard: 53093 (pełna treść orzeczenia)