Zakaz ponownego badania wartości przedmiotu sporu w toku postępowania przed i po uprawomocnieniu (art. 26 k.p.c.)

Weryfikacja wartości przedmiotu zaskarżenia podanej w skardze kasacyjnej ma na celu sprawdzenie czy skarga kasacyjna jest dopuszczalna ze względu na minimalną wartość zaskarżenia wymaganą według art. 3982 § 1 k.p.c. Nie może być ona utożsamiana ze sprawdzeniem wartości przedmiotu sporu, o którym stanowią art. 25 k.p.c. i art. 26 k.p.c. O ile bowiem przepisy te wyrażają potrzebę ustabilizowania w postępowaniu cywilnym wartości przedmiotu sporu na potrzeby określenia właściwości rzeczowej sądu i wysokości opłat sądowych należnych od pozwu, o tyle gdy chodzi o określenie wartości przedmiotu zaskarżenia kasacyjnego na użytek ustalenia dopuszczalności skargi kasacyjnej w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych potrzeba taka nie występuje, ważne jest natomiast, aby rozpoznaniu przez Sąd Najwyższy podlegały jedynie te skargi kasacyjne, których dopuszczalność przewidują przepisy procedury cywilnej.

Sprawdzanie wartości przedmiotu sporu na początku procesu cywilnego (art. 25 i 26 k.p.c.) służy zatem innym celom niż sprawdzanie wartości przedmiotu zaskarżenia kasacyjnego (art. 398[2] § 1 k.p.c.). W rezultacie nawet brak sprawdzenia wartości przedmiotu zaskarżenia podanej w apelacji (na etapie postępowania apelacyjnego) nie eliminuje możliwości weryfikacji prawidłowości podanej wartości przedmiotu zaskarżenia w skardze kasacyjnej.

Postanowienie SN z dnia 19 grudnia 2018 r., I UZ 45/18

Standard: 36177 (pełna treść orzeczenia)

Oznaczenie wartości przedmiotu sporu w sprawie cywilnej należy do strony powodowej i nawet jeśli zostanie ona określona błędnie, to w zasadzie nie podlega zmianom, o ile nie dojdzie do rozszerzenia powództwa lub sprawdzenia jej przez sąd na podstawie art. 25 k.p.c. Tak wskazana wartość przedmiotu sprawy pozostaje aktualna w postępowaniu apelacyjnym (art. 368 § 2 k.p.c.), a następnie w postępowaniu kasacyjnym (art. 368 § 2 w zw. z art. 398 [4] § 3 i art. 398 [21] k.p.c.) i obecne wyjaśnienie skarżących, że podana przez nich w pozwie wartość przedmiotu sporu miała jedynie charakter „pomocniczy w celu ustalenia opłaty sądowej od pozwu”, nie ma w zakresie rozważanej kwestii żadnego znaczenia (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2010 r., III CZ 35/10).

Postanowienie SN z dnia 28 marca 2017 r., II CZ 172/16

Standard: 12904 (pełna treść orzeczenia)