Określenie w pełnomocnictwie zakresu umocowania
Zakres pełnomocnictwa procesowego (art. 91 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Dokument umowy pełnomocnictwa, który nie jest jasny lub budzi wątpliwości nie pozwala na dowolne ustalenie treści zakresu umocowania i nie zamyka oceny, bowiem prócz umowy obowiązuje ustawa, która przyjmuje rozwiązanie ogólne, czyli że pełnomocnictwo procesowe obejmuje całą sprawę (art. 91 k.p.c.).
Założenie przeciwne, że pełnomocnictwo zawiera ograniczenie przedmiotowe (zakresowe) lub czasowe (tylko do określonej czynności lub instancji) powinno być wyraźne. Strona powinna więc wystarczająco jasno wyrazić wolę zawężenia zakresu pełnomocnictwa, jeśli udziela takiego umocowania do działań „w sprawie”.
Treść oświadczeń stron umowy pełnomocnictwa podlega ustaleniu na podstawie art. 65 k.c. w zw. z art. 92 k.p.c., czyli nie pomija się również woli zleceniobiorcy (pełnomocnika).
Postanowienie SN z dnia 21 stycznia 2021 r., III UZ 37/20
Standard: 50596 (pełna treść orzeczenia)
WSA w Poznaniu wezwał pełnomocnika do usunięcia braku formalnego skargi w terminie siedmiu dni. W zakreślonym terminie adwokat przedstawił dokument pełnomocnictwa, jednak Sąd I instancji uznał, że wezwanie wykonano nieprawidłowo, ponieważ przedłożono pełnomocnictwo, które nie przewiduje umocowania pełnomocnika do działania w imieniu strony przed sądami administracyjnymi.
Istota sprawy na obecnym etapie postępowania sprowadza się zatem do interpretacji treści przedstawionego pełnomocnictwa, szczególnie w kontekście wyrażonego w zdaniu drugim upoważnienia do "występowania przed sądami wszystkich instancji (...)", które w ocenie wnoszącego zażalenie obejmuje umocowanie do reprezentowania strony przed sądami administracyjnymi. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, to sformułowanie, użyte bez zastrzeżenia, że chodzi o sądy powszechne, należało potraktować jako pełnomocnictwo ogólne do prowadzenia spraw przed sądami administracyjnymi, o którym mowa w art. 36 pkt 1 P.p.s.a. Tej oceny, nie podważa treść zdania pierwszego badanego pełnomocnictwa, w którym zawarto umocowanie do reprezentowania strony przed sądami powszechnymi, organami administracji publicznej, Prokuraturą, osobami trzecimi oraz innymi organami orzekającymi, jakkolwiek taki układ pełnomocnictwa może nasuwać wątpliwości co do jego zakresu. Całościowa analiza tego dokumentu wskazuje jednak, iż intencją mocodawcy było objęcie treścią pełnomocnictwa jak najszerszego zakresu spraw. Przy jego interpretacji należało również uwzględnić, że ten sam pełnomocnik reprezentował skarżącego w postępowaniu administracyjnym zakończonym zaskarżoną do sądu decyzją, co również sugerowałoby, iż zakres udzielonego mu pełnomocnictwa obejmuje umocowanie do prowadzenia tej sprawy na jej kolejnym etapie, tj. w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Wreszcie, Naczelny Sąd Administracyjny nie mógł pominąć, iż wraz z zażaleniem na postanowienie Sądu I instancji, strona przedstawiła pełnomocnictwo, którego treść jednoznacznie potwierdza umocowanie adw. J. R. do reprezentowania skarżącego przed sądami administracyjnymi.
W tych warunkach Naczelny Sąd Administracyjny nie mógł zaakceptować dokonanej przez Sąd I instancji oceny spornego pełnomocnictwa.
Postanowienie NSA z dnia 19 maja 2017 r., I OZ 906/17
Standard: 36741 (pełna treść orzeczenia)