Kumulatywny zbieg art. 158 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k.

Skoro przestępstwo z art. 158 § 1 k.k. polega na udziale w bójce, w której człowiek narażony jest jedynie na niebezpieczeństwo utraty życia lub nastąpienia uszczerbku na zdrowiu określonego w art. 156 § 1 lub art. 157 § 1 k.k., to wykazanie umyślnego spowodowania w bójce naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia innej osoby na czas powyżej 7 dni, dla pełnej charakterystyki prawno-karnej, wymaga zakwalifikowania czynu z art.158 § 1 i z art.157 § 1 w zw. z art.11 § 2 k.k. (wyrok SN z dnia 11 lutego 2003 r., IV KKN 243/00).

Wyrok SN z dnia 6 kwietnia 2006 r., IV KK 12/06

Standard: 41615 (pełna treść orzeczenia)

Skoro uczestnik bójki, w której człowiek narażony był na utratę życia lub ciężki uszczerbek na zdrowiu, spowodował umyślnie naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia innej osoby na czas powyżej siedmiu dni, to jego czyn - dla pełnej charakterystyki prawnokarnej - powinien być kwalifikowany jako jedno przestępstwo, określone w art. 158 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

między przepisami art. 158 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k. może zachodzić zbieg kumulatywny. Z całą pewnością będzie on dopuszczalny, gdy - jak w konkretnej sprawie - narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu zbiega się z umyślnym spowodowaniem naruszenia czynności narządu ciała na czas powyżej siedmiu dni. Innymi słowy, właściwy zbieg przepisów ma miejsce, gdy dochodzi do naruszenia chronionego dobra w postaci zdrowia człowieka i zarazem do narażenia tego dobra na bezpośrednie naruszenie w stopniu większym niż naruszenie dokonane. Jeśli zatem sprawca biorący udział w bójce, która mogła doprowadzić do ciężkich skutków dla życia lub zdrowia człowieka, powoduje uszkodzenie ciała uczestnika zdarzenia, określone w art. 157 § 1 k.k., to dla odzwierciedlenia całej kryminalnej zawartości czynu konieczne jest sięgnięcie po rozwiązanie przewidziane w art. 11 k.k. i zakwalifikowanie tego czynu zarówno z art. 158 § 1 k.k., jak i z art. 157 § 1 k.k. Warto dobitnie podkreślić, że ani przepis art. 157 § 1 k.k. nie "pochłania" przepisu art. 158 § 1 k.k., ani tym bardziej odwrotnie, nie zachodzi stosunek konsumpcji surowiej zagrożonego przepisu art. 157 § 1 k.k. przez obwarowany łagodniejszą sankcją przepis art. 158 § 1 k.k.

Reasumując, skoro uczestnik bójki, w której człowiek narażony był na utratę życia lub ciężki uszczerbek na zdrowiu, spowodował umyślnie naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia innej osoby na czas powyżej siedmiu dni, to jego czyn - dla pełnej charakterystyki prawnokarnej - powinien być kwalifikowany jako jedno przestępstwo, określone w art. 158 § 1 k.k. i art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Wyrok SN z dnia 11 lutego 2003 r., IV KKN 243/00

Standard: 35407 (pełna treść orzeczenia)