Odpowiednie stosowanie przepisów k.p.k. (art. 20 u.p.n.)

Odpowiednie stosowanie przepisów kodeksu postępowania karnego na gruncie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich oznacza także odpowiednie stosowanie zasady domniemania niewinności (art. 5 § 1 k.p.k.) z jej konsekwencjami, na co zwraca się również uwagę w konwencjach międzynarodowych wiążących Polskę, w tym w art. 40 Konwencji ONZ z dnia 20 listopada 1989 r. o Prawach Dziecka (Dz.U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526) oraz w regule 7.1 Wzorcowych Reguł Minimum Narodów Zjednoczonych, dotyczących wymiaru sprawiedliwości wobec nieletnich.

Odpowiednie stosowanie przepisów kodeksu postępowania karnego w postępowaniu poprawczym oznacza zatem także odpowiednie stosowanie jego art. 414 § 1. To zaś prowadzi do wniosku, że ustalenie w postępowaniu poprawczym dopiero na rozprawie, po rozpoczęciu przewodu sądowego, niemożności przypisania nieletniemu sprawstwa czynu karalnego albo okoliczności wyłączających bezprawność czynu zarzucanego nieletniemu (działanie w obronie koniecznej lub w stanie wyższej konieczności) powinno prowadzić do wydania wyroku uniewinniającego tego nieletniego od popełnienia czynu karalnego, a nie do umorzenia postępowania.

Postanowienie SN z dnia 13 czerwca 2002 r., V KKN 275/01

Standard: 35311 (pełna treść orzeczenia)