Ustawowe zwolnienie dziennikarza od zachowania tajemnicy zawodowej (art. 16 Pr.Pras.)

Z faktu, że przepisy prawa prasowego nie przewidują możliwości uchylenia tajemnicy, poza dyspozycją art. 16 ust. 1 pr.pr., nie sposób wywodzić wniosku, iż zwolnienie od tajemnicy dziennikarskiej jest niemożliwe także wtedy, gdy zachodzi sytuacja o jakiej mowa w art. 180 § 2 k.p.k.

Postanowienie SN z dnia 15 grudnia 2004 r., III KK 278/04

Standard: 35171 (pełna treść orzeczenia)

Skoro zgodnie z art. 16 ust. 3 zd. 1 Prawa prasowego redaktor naczelny powinien być w niezbędnych granicach poinformowany o sprawach związanych z tajemnicą zawodową dziennikarza, przeto nie można zakładać, iż ma on lub powinien mieć wyczerpującą orientację co do wszelkich sytuacji wchodzących w zakres tajemnicy dziennikarskiej w kierowanej przez siebie redakcji. Uwzględniając zakres posiadanej przez niego wiedzy, ustawa wyłącza z zakresu tajemnicy zawodowej redaktora naczelnego powierzoną mu informację albo inny materiał, jeżeli zachodzą warunki określone w art. 16 ust. 1 Prawa prasowego, a więc w takiej samej sytuacji, w jakiej obejmuje pozostałych dziennikarzy. Jedynie więc w sytuacjach określonych w ust. 1 art. 16 Prawa prasowego powierzone redaktorowi naczelnemu materiały i informacje nie są objęte tajemnicą i jedynie w takich wypadkach może je ujawnić.

Zauważyć przy tym należy, że sformułowanie zawarte w art. 16 ust. 3 Prawa prasowego, iż redaktor naczelny może ujawnić powierzoną mu informację albo inny materiał "jedynie" w wypadkach określonych w art. 16 ust. 1, nie może być rozumiane jako sformułowanie oznaczające (a contrario) bezwzględny zakaz dowodowy, odnoszący się do wszelkich innych okoliczności. Przepisy o tajemnicy zawodowej (w tym i dziennikarskiej) adresowane są do danego środowiska profesjonalnego, zobowiązując jego przedstawicieli do jej zachowania w sytuacjach tam opisanych, ale nie związanych z występowaniem w charakterze świadka w postępowaniu karnym.

Uchwała SN z dnia 19 stycznia 1995 r., I KZP 15/94

Standard: 43070 (pełna treść orzeczenia)