Brak legitymacji czynnej organu do spraw ewidencji gruntów i budynków do zgłoszenia wniosku o sprostowanie
Sprostowanie oznaczenia nieruchomości w trybie art. 27 u.k.w.h.
Organ, do właściwości którego należy prowadzenie ewidencji gruntów i budynków, nie ma legitymacji do zgłoszenia wniosku o sprostowanie oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej.
Legitymacji organu prowadzącego ewidencję gruntów i budynków do złożenia wniosku o sprostowanie oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej zgodnie z danymi z ewidencji gruntów nie da się także wywieść z ogólnej normy art. 510 k.p.c. Organ ten nie jest bowiem podmiotem, którego praw dotyczy wynik postępowania o sprostowanie oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej (por. uchwałę SN z dnia 20 maja 1996 r. III CZP 23/66). Jego zainteresowanie wynikiem tego postępowania wiąże się wyłącznie z pełnionymi zadaniami publicznoprawnymi. O tym zatem, kto jest legitymowany do złożenia wniosku o sprostowanie oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej, rozstrzyga wyłącznie art. 27 ustawy o księgach wieczystych i hipotece. Wobec przewidzianej w tym przepisie możliwości działania przez sąd z urzędu, wniosek organu prowadzącego ewidencję gruntów i budynków o sprostowanie oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej podlega oddaleniu tylko wtedy, gdy nie ma podstaw do dokonania sprostowania z urzędu.
Natomiast środek odwoławczy organu prowadzącego ewidencję gruntów i budynków od orzeczenia sądu wydanego w postępowaniu o sprostowanie oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej, jako złożony przez podmiot nie mający legitymacji do udziału w tym postępowaniu, powinien być oddalony zawsze. Dotyczy to także apelacji od postanowienia sądu, które oddala wniosek organu chociaż zachodzą podstawy do dokonania sprostowania z urzędu. Oddalenie apelacji w tym wypadku respektuje, z jednej strony, regulację ustawy o księgach wieczystych i hipotece, nie przyznającą organowi prowadzącemu ewidencję gruntów i budynków legitymacji do udziału w postępowaniu o sprostowanie. Z drugiej strony zaś - nie wyklucza możliwości skorygowania postanowienia sądu w toku kontroli instancyjnej. Postanowienie, o którym mowa, oprócz wnioskodawcy - organu prowadzącego ewidencję gruntów i budynków, podlega doręczeniu właścicielowi nieruchomości (ewentualnie) wieczystemu użytkownikowi (art. 50 ustawy o księgach wieczystych i hipotece) - i każdy z nich może je zaskarżyć (art. 518 k.p.c.).
Poza tym organ prowadzący ewidencję gruntów może zwrócić się do prokuratora, by ten je zaskarżył, mając na względzie ochronę praworządności i interesu społecznego (art. 7 i 60 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. oraz art. 511 § 2 k.p.c.).
Postanowienie SN z dnia 15 kwietnia 1997 r., I CKN 26/97
Standard: 34995 (pełna treść orzeczenia)