Stosowanie w drodze analogii przepisów o przedawnieniu roszczeń do terminów zawitych

Dostrzegając, że terminy zawite, wytworzone dla indywidualnych różnych przypadków, wymagają indywidualnego, swobodnego traktowania, zgodnie z naturą każdego z nich, rozważać należy jedynie odpowiednie stosowanie do terminów zawitych instytucji przerwy biegu ‎i zawieszenia biegu takiego terminu.

Wyrok SN z dnia 23 listopada 2022 r., II CSKP 467/22

Standard: 68753 (pełna treść orzeczenia)

Do terminów prekluzyjnych z woli ustawodawcy nie mają wprost zastosowania przepisy o przedawnieniu, co oznacza, że należy do ich przestrzegania podchodzić z większym rygoryzmem, a ich upływ wiąże się z innymi skutkami niż upływ terminu przedawniania, gdyż wygasza możliwość korzystania z uprawnienia, powoływania się na skutki, jakie miało wywołać albo dochodzenia jego ochrony.

Terminy zawite nie podlegają przywracaniu, przedłużaniu, skracaniu, przerwie i zawieszeniu biegu. Te konstrukcje prawne ustawodawca powiązał bowiem wyraźnie z przedawnieniem.

Uchwała SN z dnia 9 grudnia 2021 r., III CZP 112/20

Standard: 59100 (pełna treść orzeczenia)