Obniżenie kary na podstawie art. 4 § 2 k.k.

Postępowanie karne mające za przedmiot kwestię obniżenia kary na podstawie art. 4 § 2 k.k. powinno toczyć się na podstawie przepisów kodeksu postępowania karnego.

Przez ustawowe zagrożenie karą rozumieć należy zagrożenie przewidziane w sankcji przepisu określającego dany typ przestępstwa. Jest ono zatem związane z danym typem przestępstwa, który figuruje w katalogu przestępstw (część szczególna ustawy karnej), wszystkie zatem modyfikacje kary, tak w górnym, jak i dolnym progu zagrożenia, zarówno zaostrzające, jak i łagodzące jej wymiar, nie zmieniają ustawowego zagrożenia, które jest niezmienne w ramach przyjętej w ustawie typizacji przestępstw.

W dyrektywie zawartej w art. 4 § 2 k.k. chodzi wprawdzie o redukcję kary i to stanowi końcowy efekt jurydyczny, wszelako dokonuje się to przez zmianę prawomocnego wyroku w istotnej jego części. Zmiana ta uzależniona jest jednak od ustalenia prawnych przesłanek pozwalających na tego rodzaju zabieg, a to z kolei wymaga dokonania oceny ustaleń faktycznych, kwalifikacji prawnej czynu i stwierdzenia, że objęty wyrokiem czyn jest właśnie tym, którego górna granica zagrożenia jest niższa od kary orzeczonej w prawomocnym wyroku. Jasno zatem widać, że wachlarz ocen i ustaleń, jaki w tym postępowaniu powinien być dokonywany, jest znacznie szerszy od tego, który wynikałby z prostego spojrzenia jedynie na końcowy wynik tego postępowania. Te właśnie racje powinny przemawiać za stanowiskiem, że postępowanie karne mające za przedmiot kwestię obniżenia kary na podstawie art. 4 § 2 k.k. powinno toczyć się na podstawie przepisów procesowych zawartych w kodeksie postępowania karnego. Warto w tym miejscu dodać, że podobny pogląd wyraził Sąd Najwyższy w uchwale z 23 lutego 1999 r., I KZP 37/98 (OSNKW 1999, z. 3-4, poz. 10) udzielając odpowiedzi na pytanie dotyczące składu, w jakim powinien orzekać sąd okręgowy rozpoznając wniosek skazanego o zastosowanie art. 4 § 2 k.k.

Postanowienie SN z dnia 6 września 2000 r., III KKN 337/00

Standard: 34737 (pełna treść orzeczenia)