Warunkowe zwolnienie z odbycia reszty kary (art. 155 § k.k.w.)

W art. 155 k.k.w. przewidziano możliwość zastosowania warunkowego zwolnienia, na szczególnych – w stosunku do regulacji zawartej w Kodeksie karnym – zasadach. Wskazany przepis wprowadził modyfikacje przesłanek formalnych warunkowego zwolnienia poprzez pominięcie ograniczeń terminowych wynikających z art. 78 § 1 i 2 k.k.

Skorzystanie z warunkowego zwolnienia z odbycia reszty kary pozbawienia wolności w trybie art. 155 k.k.w. uzależnione jest od zaistnienia następujących przesłanek:

1. korzystanie przez skazanego z przerwy w wykonywaniu kary pozbawienia wolności przez okres co najmniej roku,

2. uprzednie odbycie przez skazanego co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności,

3. zaistnienie materialnych przesłanek warunkowego zwolnienia, określonych w art. 77 k.k.,

4. wymiar orzeczonej kary pozbawienia wolności nie przekracza 3 lat.

Warunkowe zwolnienie z odbycia reszty kary pozbawienia wolności w trybie art. 155 k.k.w. powinno być z założenia stosowane wówczas, gdy w związku z podstawami udzielenia długotrwałej przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności, jej dalsze wykonywanie stałoby się w praktyce niemożliwe, a z reguły byłoby ono niecelowe lub wręcz niehumanitarne.

Rezygnacja z ograniczeń formalnych, o których mowa w art. 78 i 79 k.k., wiąże się w przypadku rozważanej instytucji z przekonaniem, że skoro skazany w ciągu co najmniej rocznej przerwy w odbywaniu kary przestrzegał porządku prawnego, to najprawdopodobniej nie powróci już do przestępstwa.

Regulacja zawarta w art. 155 k.k.w. stanowi wyjątek od zasad warunkowego zwolnienia z reszty kary pozbawienia wolności, przewidzianych w Kodeksie karnym, zatem jej stosowanie winno być rozważne, a wykładnia przepisów tej instytucji nie może mieć charakteru rozszerzającego, na co zwracano uwagę zarówno w piśmiennictwie jak i w orzecznictwie

Uchwała SN z dnia 24 lutego 2006 r., I KZP 54/05

Standard: 43266 (pełna treść orzeczenia)

Skazany, wobec którego z powodu choroby psychicznej lub innej przewlekłej, ciężkiej choroby zawieszono postępowanie wykonawcze na podstawie art. 15 § 2 k.k.w., po rozpoczęciu odbywania przez niego kary pozbawienia wolności orzeczonej w wysokości nie przekraczającej 3 lat i odbyciu co najmniej 6 miesięcy tej kary, może skorzystać z warunkowego zwolnienia z reszty kary, na podstawie art. 155 § 1 k.k.w., również wtedy, gdy w wyniku zawieszenia postępowania wykonawczego co najmniej przez rok kara ta w stosunku do skazanego nie była wykonywana.

Oznacza to, że w zakres pojęcia przerwy "w wykonaniu" (odbywaniu) kary pozbawienia wolności, której czas trwania określa art. 155 § 1 k.k.w., wchodzi nie tylko przerwa - w rozumieniu art. 153 k.k.w., ale również okres, w którym skazany nie odbywał kary pozbawienia wolności z powodu zawieszenia postępowania wykonawczego.

Uchwała SN z dnia 19 kwietnia 2000 r., I KZP 8/00

Standard: 34708 (pełna treść orzeczenia)