Sentencja wyroku uwzględniającego żądanie usunięcia skutków naruszenia; związanie sądu żądaniem
Żądanie dopełnienia czynności potrzebnych do usunięcia skutków naruszenia dóbr osobistych
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W sprawach o ochronę dóbr osobistych, z uwagi na ich specyfikę, sąd nie jest związany w sposób bezwzględny formułą gramatyczną brzmienia przeprosin, do jakiego ma zostać zobowiązany naruszyciel; może kształtować treść oświadczenia przez ograniczenie jego zakresu, czy uściślenie określonych sformułowań (por. wyroki z dnia 13 kwietnia 2007 r., I CSK 28/07, z dnia 11 lutego 2011 r., I CSK 334/10, z dnia 17 maja 2013 r., I CSK 540/12 oraz z dnia 23 maja 2013 r., IV CSK 664/12, z dnia 10 listopada 2016 r., IV CSK 42/16).
Sąd korygując w tego rodzaju sprawach brzmienie żądania w sentencji wyroku na formułę, która w sposób niebudzący wątpliwości odpowiada rzeczywistym intencjom powoda, nie narusza art. 321 k.p.c. (por. wyrok SN z dnia 23 lipca 2015 r., I CSK 549/14).
Wyrok SN z dnia 30 czerwca 2017 r., I CSK 621/16
Standard: 47022 (pełna treść orzeczenia)
W orzecznictwie dotyczącym spraw o naruszenie dóbr osobistych również wskazuje się na konieczność redagowania sentencji wyroku w sposób kategoryczny i wykluczający pozostawienie jej konkretyzacji którejkolwiek ze stron (wyrok SN z 19 stycznia 1982 r., IV CR 500/01).
W wyroku należy określić konkretne czynności (zachowania), które pozwany powinien przedsięwziąć w celu usunięcia skutków naruszenia. Takie wymaganie znajduje uzasadnienie nie tylko w prawie procesowym, lecz odpowiada także brzmieniu art.24 k.c. Opis tych czynności powinien być na tyle jednoznaczny, aby wierzyciel i organ egzekucyjny mogli na podstawie sentencji wyroku stwierdzić, jaki sposób egzekucji należy wdrożyć w celu wykonania świadczenia, a także – co odnosi się również do pozwanego - w jakim momencie wyrok został w całości wykonany. W przeciwnym razie wyrok jest niezdatny do egzekucji sądowej.
Formuła sentencji zaskarżonego wyroku, w której treść zasądzonego świadczenia określona została przez zobowiązanie pozwanego „do podjęcia czynności mających na celu usunięcie telefonicznego nagrania z portali internetowych, w tym w szczególności zwrócenie się w tym celu z odpowiednim żądaniem do właścicieli lub administratorów portali” nie czyni zadość tym wymaganiom.
Wyrok SN z dnia 14 stycznia 2015 r., II CSK 747/13
Standard: 34282 (pełna treść orzeczenia)