Odszkodowanie w razie śmierci oskarżonego

Prawo do odszkodowania i zadośćuczynienia, zgodnie z art. 552 § 1 i § 3 k.p.k. przysługuje jedynie oskarżonemu (osobie wobec której stosowano środek zabezpieczający). Roszczenie to nie przysługuje spadkobiercom tej osoby, a zatem przepisy kodeksu postępowania cywilnego, dotyczące zawieszenia postępowania, nie mają zastosowania. Prawo do odszkodowania (tylko i wyłącznie odszkodowania), na wypadek śmierci osoby, wobec której stosowano środek zabezpieczający, zostało uregulowane zaś w art. 556 § 1 k.p.k.

Wprawdzie art. 558 k.p.k. nakazuje odpowiednie stosowanie przepisów k.p.c., a te zakładają, że w razie śmierci strony postępowanie zawiesza się i podejmuje z udziałem następców prawnych (art. 174 § 1 pkt 1 i art. 180 § 1 pkt 1 k.p.c.), ale następcami prawnymi w ujęciu k.p.c. są z założenia spadkobiercy zmarłego, podczas gdy art. 556 k.p.k. ogranicza krąg uprawnionych do odszkodowania.

W związku z powyższym w niniejszej sprawie art. 558 k.p.k. nie ma zastosowania. W razie więc śmierci oskarżonego (osoby wobec której stosowano środek zabezpieczający) w toku postępowania o odszkodowanie lub zadośćuczynienie, postępowanie powinno zostać umorzone na podstawie odpowiednio stosowanego art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k.

PiP 1/2019

Postanowienie SA w Katowicach z dnia 12 czerwca 2018 r., II AKz 361/18

Standard: 34245