Porzucenie rzeczy (art. 180 k.c.)
Inne wypadki nabycia i utraty własności (art. 179 – 194 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Stosownie do art. 180 k.c. właściciel może wyzbyć się własności rzeczy ruchomej przez to, że w tym zamiarze rzecz porzuci. Porzucenie rzeczy ruchomej powoduje utratę własności i przekwalifikowanie rzeczy porzuconej do kategorii rzeczy niczyich. Wymaga to łącznego spełnienia dwóch przesłanek, a mianowicie faktycznej czynności porzucenia rzeczy oraz wyrażenia zamiaru wyzbycia się własności.
Czynność porzucenia rzeczy ruchomej ma charakter jednostronnej realnej czynności prawnej rozporządzenia rzeczą.
Zamiar wyzbycia się własności może być wyraźnie ujawniony przez właściciela, albo też wynikać z jego zachowania się na tle okoliczności, w jakich rzecz została porzucona (np. pozostawienia w miejscu przeznaczonym na gromadzenie odpadów). Nie ma natomiast podstaw do przyjęcia, że sam brak zainteresowania się rzeczą ruchomą pozostawioną w dowolnym miejscu jest równoznaczny ze spełnieniem przesłanek wymaganych przez art. 180 k.c., gdyż nie sposób doszukiwać się w takim działaniu wyrażenia zamiaru wyzbycia się własności.
W tej sytuacji domaganie się przez stronę objęcia przedmiotowych rzeczy regulacjami ustawy o rzeczach znalezionych z konsekwencjami z tej ustawy wynikającymi w postaci zastosowania postępowania w sprawach odbierania zawiadomień o znalezieniu rzeczy, przyjmowania i przechowania rzeczy znalezionych oraz poszukiwania osób uprawnionych do ich odbioru nie znajduje uzasadnienia prawnego.
Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 października 2019 r., III SAB/Gl 233/19
Standard: 33612 (pełna treść orzeczenia)
Porzucenie rzeczy to zatem wyzbycie się posiadania w sposób umożliwiający zawładnięcie nią każdemu. Aby jednak doszło do utraty własności, wyzbyciu się posiadania rzeczy musi towarzyszyć zamiar wyzbycia się jej własności. Samo wyzbycie się posiadania rzeczy bez zamiaru wyzbycia się jej własności nie wywołuje zatem skutku prawnego przewidzianego w art. 180 kc. Zamiar wyzbycia się własności może być wyraźnie ujawniony przez właściciela, ale też wynikać może z jego zachowania na tle okoliczności, w jakich rzecz została porzucona ( por. wyrok SO w Toruniu z 21 marca 2012 r., VI Ga 47/12).
Wyrok SO w Gliwicach z dnia 18 listopada 2014 r., VI Ka 576/14
Standard: 33607 (pełna treść orzeczenia)