Niedopuszczalność dochodzenia nieważności odwołania na podstawie art. 58 § 1 lub § 2 k.c. w zw. z art. 300 k.p.

Pracownikowi odwołanemu ze stanowiska przez uprawniony organ nie przysługuje roszczenie o ustalenie nieważności odwołania na podstawie art. 58 § 1 lub § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p. 

Artykuł 69 k.p. nakazuje stosowanie do stosunku pracy nawiązanego na podstawie powołania przepisów dotyczących umowy o racę na czas nie określony, z wyłączeniem między innymi przepisów o rozpatrywaniu sporów ze stosunku pracy w części dotyczącej orzekania o bezskuteczności wypowiedzenia i o przywracaniu do pracy, a po nowelizacji kodeksu pracy ustawą z dnia 7 kwietnia 1989 r. o zmianie ustawy - kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 20, poz. 107), także o odszkodowaniu przewidzianym w razie wypowiedzenia umowy o pracę. Bezpośrednie przepisy regulujące stosunek pracy na podstawie powołania zamieszczone w oddziale 1, rozdziału II kodeksu pracy nie normują skutków nieważnego odwołania pracownika.

Wynikające z art. 69 k.p. ograniczenie uprawnień pracowników zatrudnionych na podstawie powołania w związku z ich odwołaniem, przez wyłączenie przepisów w części dotyczącej orzekania o bezskuteczności wypowiedzenia umowy o pracę i o przywracaniu do pracy, sprowadzające się w istocie do nieważności odzyskania wykonywanej pracy, obejmują zarówno sytuacje, gdy odwołanie było nieuzasadnione, jak i niezgodne z prawem, w tym i niezgodne z zasadami współżycia społecznego (art. 8 k.p.). Z treści tego przepisu w powiązaniu z powołanymi przepisami dotyczącymi rozwiązywania umów o pracę na czas nie określony wynika, że problem wadliwości odwołania pracownika ze stanowiska został niekorzystnie dla niego unormowany w przepisach prawa pracy. Takie rozwiązanie może oczywiście wzbudzić zastrzeżenie, niemniej jednak z woli ustawodawcy ochrona powołanych pracowników przed rozwiązaniem z nimi stosunku pracy - poza unormowaniem art. 72 k.p. i w przepisach szczególnych - została ustawowo wyłączona także w zakresie objętym pytaniem prawnym. Z tych też względów należało uznać, że pracownikowi odwołanemu ze stanowiska przez uprawniony organ nie przysługuje roszczenie o ustalenie nieważności odwołania na podstawie art. 58 § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p.

Uchwała SN z dnia 21 września 1989 r., III PZP 41/89

Standard: 32924 (pełna treść orzeczenia)