Podział do korzystania (quoad usum) działek leśnych

Podział do korzystania poszczególnych składników majątkowych; częściowy podział quoad usum Nieruchomość leśna

Podział do korzystania (quoad usum) działek leśnych stanowiących współwłasność kilku rolników nie jest dopuszczalny.

Skoro możliwość podziału do korzystania wyłączają przepisy ograniczające tylko dopuszczalność podziału rzeczy (nieruchomości) w drodze zniesienia współwłasności, czy też działu spadku, to tym bardziej taki podział należy uznać za niedopuszczalny, gdy przepisy wyłączają dopuszczalność takiego podziału rzeczy. Ponieważ art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 22 listopada 1973 r. o zagospodarowaniu lasów nie stanowiących własności Państwa (Dz. U. Nr 48, poz. 283) nie zezwala na podział lasów i gruntów leśnych, uznać należy, iż również, podział działek leśnych do korzystania nie jest dopuszczalny.

Charakter i przeznaczenie lasów i działek leśnych także nie przemawiają za celowością, a już w żadnym razie za koniecznością dzielenia ich do korzystania przez poszczególnych współwłaścicieli. Potrzeba taka nie zachodzi nawet w przypadku nieistnienia ograniczeń w korzystaniu z lasów, a więc wówczas gdy można w nich dokonywać wypasu, zbiórki runa leśnego i wyrębu drzewa. Korzystanie bowiem nawet w takim pełnym zakresie przez jednego ze współwłaścicieli nie wyłącza możliwości takiegoż korzystania przez pozostałych. Różnice w wartości pobranych pożytków i innych przychodów w stosunku do wielkości udziałów mogą być zawsze wyrównywane w drodze rozliczeń (art. 207 k.c.); gdyby zaś występowały istotne rozbieżności w stanowiskach współwłaścicieli odnośnie do zarządu nieruchomością, każdy z nich mógłby zwrócić się do Sądu o wyznaczenie zarządcy (art. 203 k.c.). O celowości podziału lasu do korzystania nie można więc mówić tym bardziej w świetle unormowań zawartych w powołanej wyżej ustawie z dnia 22 listopada 1973 r. o zagospodarowaniu lasów nie stanowiących własności Państwa, przewidujących zakaz wypasu zwierząt i zbierania ściółki (art. 10), a także wyrębu drzew bez zezwolenia właściwego nadleśniczego (art. 11). Powyższe względy wskazują na brak przesłanek zarówno natury prawnej, jak i gospodarczej do odstępowania od wyrażonej w art. 206 k.c. zasady współposiadania tego rodzaju rzeczy wspólnych, jakimi są działki leśne.

Uchwała SN z dnia 5 lutego 1989 r., III CZP 6/88

Standard: 32729 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.