Zasada współdziałania obu stron stosunku odszkodowawczego w kierunku minimalizacji szkód

Jeżeli uprawniony wierzyciel, mimo przewidzianego w art. 354 § k.c. obowiązku współdziałania z dłużnikiem przy wykonaniu zobowiązania, odmówił zgody na wykonanie prac prowadzących do naprawienia rzeczy i usunięcia czynnika wyrządzającego szkodę, dalsza szkoda, która wystąpiła później, nie pozostaje w normalnym związku przyczynowym z działaniem dłużnika (art. 361 § k.c.).

Wyrok SN z dnia 18 kwietnia 2013 r., III CSK 243/12

Standard: 67554 (pełna treść orzeczenia)

w orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowała się zasada współdziałania obu stron stosunku odszkodowawczego w kierunku minimalizacji szkód. Zasada ta leży w interesie nie tylko wyrządzających szkodę i poszkodowanych, ale głównie w interesie społecznym. Konsekwencją tej zasady jest sprawiedliwe rozłożenie ciężaru szkody. Z okoliczności sprawy jednoznacznie wynika, że obie strony nie dopełniły obowiązków związanych z minimalizacją szkody.

Pozwane Zakłady emitują fluor bez stosowania urządzeń ochronnych, choć są one dostępne technicznie, a powodowie przy pełnej świadomości zlokalizowania pasiek w sferze oddziaływania szkodliwych emisji pragną kontynuować działalność pszczelarską i osiągać z niej korzyści bez żadnych ograniczeń, według miar, jakie mają miejsce na terenach nie skażonych emisjami. Uchybienie obowiązkom minimalizacji szkody przez obie strony wywołuje taki skutek, że pozwane Zakłady ponoszą pełną odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę, natomiast poszkodowani muszą liczyć się z jego obniżeniem w stopniu odpowiadającym ich przyczynieniu się.

Wyrok SN z dnia 17 czerwca 1987 r., IV CR 156/87

Standard: 32651 (pełna treść orzeczenia)