Uznanie kary porządkowej za niebyłą (art. 113 k.p.)

Możliwe jest powołanie się przez pracodawcę w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę na fakty będące podstawą zatartego już ukarania (por. wyrok SN z 3 sierpnia 2007 r., I PK 82/07 oraz postanowienie SN z 13 lutego 2013 r., I PK 260/12). Zatarciu ulega bowiem kara porządkowa, a nie fakty, które leżały u podstaw jej zastosowania. Tylko karę uważa się za niebyłą a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa się z akt osobowych pracownika po roku jego nienagannej pracy. Samo zdarzenie, które było podstawą zastosowania kary porządkowej, nie ulega jednak zatarciu i nadal ma znacznie, jeżeli nie jest obojętne dla zastosowania innych norm (przepisów) prawa. Zdarzenie to nie uchyla się więc spod oceny i może być przyjęte przez pracodawcę jako podstawa wypowiedzenia umowy o pracę.

Wyrok SN z dnia 12 października 2017 r., I PK 300/16

Standard: 61584 (pełna treść orzeczenia)

Wynikający z art. 113 § 1 k.p. termin zatarcia ukarania karą porządkową może stanowić per analogiam wyznacznik utraty możliwości powołania się przez pracodawcę w wypowiedzeniu na zdarzenie, które miało miejsce przeszło rok przed dokonanym wypowiedzeniem.

Wyrok SN z dnia 23 listopada 2010 r., I PK 105/10

Standard: 61362 (pełna treść orzeczenia)