Doręczenie postanowień wydanych na posiedzeniu niejawnym (art. 357 § 2 k.p.c.)
Uzasadnienie postanowienia i jego doręczenie (art. 357 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W stanie prawnym obowiązującym od dnia 7 listopada 2019 r. postanowienia podlegające zaskarżeniu wydane na posiedzeniu niejawnym doręcza się z urzędu bez uzasadnienia (art. 357 § 2 k.p.c.); postanowienie takie sąd uzasadnia tylko na żądanie strony zgłoszone w terminie tygodnia od dnia doręczenia postanowienia (art. 357 § 2[1] k.p.c.).
Tygodniowy termin do wniesienia zażalenia biegnie od dnia doręczenia postanowienia z uzasadnieniem; jeżeli przy wydaniu postanowienia sąd odstąpił od jego uzasadnienia na podstawie art. 357 § 6 k.p.c, termin liczy się od dnia ogłoszenia postanowienia, a jeżeli podlegało ono doręczeniu - od dnia jego doręczenia (art. 394 § 2 k.p.c.).
Uchwała SN z dnia 29 października 2021 r., III CZP 60/20
Standard: 55725 (pełna treść orzeczenia)
Przepis art. 357 § 2 k.p.c. ustanawia zasadę i dopuszcza wyjątek w zakresie doręczenia, jeżeli przepisy szczególne stanowią inaczej. Unormowanie zawarte w art. 502 § 2 k.p.c. nie może być uznane za wyjątek, norma ta bowiem reguluje wyłącznie formę doręczeń odpisu nakazu pozwanemu, która polega na tym, że doręcza się go wraz z odpisem pozwu. Forma ta nie wyłącza ogólnej zasady wyrażonej w art. 357 § 2 k.p.c. ani też nie modyfikuje reguł określonych w postępowaniu nakazowym, w którym przepis art. 491 § 3 k.p.c. wyraźnie stanowi, że nakaz zapłaty doręcza się stronom, a pozwanemu wraz z odpisem pozwu i dokumentów.
Uchwała SN z dnia 8 sierpnia 1973 r., III CZP 44/73
Standard: 32251 (pełna treść orzeczenia)