Ustalenie szkody z tytułu nieszczęśliwego wypadku w gospodarstwie rolnym

Dochód, jaki przynosi gospodarstwo rolne, obejmuje zarówno udział w procesie produkcji pracy ludzkiej, jak i narzędzi produkcji. W orzecznictwie utrwalił się pogląd, że kompensacie z tytułu nieszczęśliwego wypadku ulega tylko pierwszy element, tj. wartość pracy, którą poszkodowany świadczyłby w swoim gospodarstwie (por. uchwałę SN z dnia 6 kwietnia 1978 r. III CZP 19/78).

Wyrok SN z dnia 17 grudnia 1984 r., IV CR 509/84

Standard: 32188 (pełna treść orzeczenia)

Miarą szkody właściciela gospodarstwa rolnego jest wartość (ściślej - cena). pracy, którą ten właściciel świadczyłby w swoim gospodarstwie w celu jego racjonalnego prowadzenia, gdyby nie uległ wypadkowi, a nie zarobki z innej pracy. 

Podstawę drugiej miary szkody stanowi stan faktyczny po wypadku. Miarą tą są dochody, które osoba poszkodowana może uzyskiwać po wypadku. W związku przyczynowym z wypadkiem pozostaje szkoda określona tylko przez dwie wymienione miary. 

Tym samym, określenie szkody następuje bez względu na to, czy po wypadku właściciel nadal prowadzi gospodarstwo rolne przy pomocy członków rodziny albo siły najemnej, czy je sprzedał albo w inny sposób przeniósł jego własność. Fakt sprzedaży gospodarstwa rolnego pozostaje więc bez wpływu na określenie szkody.

 Uchwała SN z dnia 6 kwietnia 1978 r., III CZP 19/78

Standard: 32189 (pełna treść orzeczenia)