Zobowiązanie rodziców (opiekuna) do określonych czynności (art. 7 § 1 pkt 1 i 2 u.p.n.)
Postępowanie w sprawach nieletnich (Archiwum)
Katalog i rodzaje środków wychowawczych dotyczą także rodziców oraz opiekunów nieletnich. Jest to wynikiem ustawowego założenia, że rodzice i środowisko naturalne dziecka pozostają najważniejszymi czynnikami w dziedzinie kształtowania osobowości i postępowania dziecka. Dążenie do dyscyplinowania rodziców przez wprowadzenie tych nowych środków jest jednym z przejawów nowego traktowania w ustawie funkcji wychowawczych, ukierunkowanych na zwiększenie czujności i kontroli nad nieletnim, którego postępowanie wymaga podjęcia takich działań. Unormowania te jednak nie zmieniły zasad odpowiedzialności za szkodę ustanowionych w kodeksie cywilnym (art. 426-427). Nie wykluczają także możliwości zastosowania wobec rodziców sankcji przewidzianych w kodeksie karnym (np. art. 185), kodeksie wykroczeń (art. 105) lub też zastosowania przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z zakresu władzy rodzicielskiej (art. 109-113).
Zobowiązanie rodziców (opiekuna) do podejmowania określonych czynności (art. 7 § 1 pkt 1 i 2) przybiera formę samodzielnie orzeczonego środka wychowawczego, zabezpieczonego sankcją określoną w art. 8 § 1 ustawy w wypadku uchylania się zobowiązanych od wykonywania tego środka.
Uchwała SN z dnia 19 czerwca 1984 r., III CZP 18/84
Standard: 32115 (pełna treść orzeczenia)