Rozstrzygnięcie w przedmiocie władzy rodzicielskiej w sprawie o ustalenie ojcostwa (art. 93 § 2 k.r.o.)

Nieprzyznanie w razie sądowego ustalenia ojcostwa ojcu dziecka władzy rodzicielskiej nad nim nie wyłącza prawa ojca dziecka do osobistej z nim styczności.

Zakres i granice władzy rodzicielskiej każdego z rodziców określają przepisy art. 93-97 k.r.o. (co do pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz co do jego wychowania), jeżeli władza ta przysługuje obojgu lub tylko jednemu z nich. Rodzice mają jednak względem dzieci także prawa i obowiązki, nie objęte władzą rodzicielską, nie stanowiące jej elementu, jak np. prawo do osobistej styczności z dzieckiem (por. art. 113 k.r.o. oraz uchwałę pełnego składu Izby Cywilnej SN z dnia 18.III.1968 r.) lub obowiązek alimentacji dziecka (art. 133 k.r.o.), jakkolwiek też wchodzą w zakres pieczy nad dzieckiem.

Prawo do osobistej styczności z dzieckiem mają rodzice nawet pozbawieni władzy rodzicielskiej, chyba że styczność tę zakaże lub ją ograniczy sąd opiekuńczy (art. 113 k.r.o.). Podobna jest sytuacja ojca, któremu sąd, ustalając jego ojcostwo, nie przyznał władzy rodzicielskiej nad dzieckiem dopóty, dopóki ewentualnie sąd opiekuńczy władzy tej mu nie przyzna (art. 93 § 2 k.r.o.). Odmowa przyznania nie pozbawia sama przez się ojca dziecka prawa do osobistej z nim styczności, nie wyłącza jednak możliwości także orzeczenia zakazu tej styczności ze względu na dobro dziecka lub jej ograniczenia (art. 113 § 2 k.r.o.).

Uchwała SN z dnia 26 września 1983 r., III CZP 46/83

Standard: 32034 (pełna treść orzeczenia)