Odpowiedzialność deliktowa sprawcy fałszywego oskarżenia

Cechy działania bezprawnego wykazuje jedynie oskarżenie drugiego o przestępstwo uczynione wyraźnie w złej wierze (orzeczenie SN z 9.V.1952 r. C 365/52), a na takie działanie będzie wskazywało zwłaszcza przytoczenie na uzasadnienie oskarżenia świadomie - albo na skutek niedbalstwa - nieprawdziwych okoliczności faktycznych. Między takim oskarżeniem zaś a szkodą doznaną przez pokrzywdzonego na skutek osadzenia go w areszcie w następstwie doniesienia istnieje - mimo iż tymczasowe aresztowanie jest aktem o charakterze władczym - związek przyczynowy (nieco inaczej SN w orzeczeniu z 13.IX.1957 r. 2 CR 847/56).

Za bezzasadne, a więc i bezprawne w rozumieniu przepisów normujących odpowiedzialność z czynów niedozwolonych, nie będzie można jednak uznać doniesienia o kradzieży mienia społecznego przez pracownika, jeżeli w chwili zawiadamiania o tym prokuratora lub Milicji Obywatelskiej właściwy organ zatrudniającej go spółdzielni mógł - w świetle okoliczności faktycznych przytoczonych na uzasadnienie oskarżenia - być przekonany, że zarzuty postawione pokrzywdzonemu są prawdziwe (art. 256 § 2 k.p.k., art. 416 k.c.).

Wyrok SN z dnia 16 grudnia 1980 r., II CR 533/80

Standard: 31777 (pełna treść orzeczenia)