Określenie rodzaju i zakresu świadczeń z tytułu dożywocia przepis art. 908 § 1 k.c.

Realizowanie przez dożywotnika niektórych swoich potrzeb samodzielnie, nie wskazuje na nieodpłatność umowy dożywocia. Zakres obowiązków nabywcy nieruchomości jest określany w umowie i może zostać zawężony przez strony do zaspokajania niektórych potrzeb egzystencjalnych dożywotnika. Nawet jednak wówczas dożywotnik uzyskuje od nabywców nieruchomości konkretne wartości majątkowe, gwarancje i świadczenia, na które nie mógłby liczyć w razie uzyskania zapewnień jedynie moralnych, czy zawarcia umowy darowizny.

Wyrok SN z dnia 1 czerwca 2022 r., I NSNc 551/21

Standard: 61988 (pełna treść orzeczenia)

Określenie rodzaju i zakresu świadczeń z tytułu dożywocia przepis art. 908 § 1 k.c. pozostawia stronom, postanawiając jednak, że w braku odmiennej umowy nabywca powinien przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.

W praktyce należy rozróżnić następujące sytuacje faktyczne i prawne:

1. gdy w umowie o dożywocie określono konkretnie świadczenia w naturze na rzecz dożywotnika (np. 10 kwintali żyta, 3 kwintale ziemniaków, 2 kwintale węgla itd.),
2. gdy w umowie określono w sposób zbliżony do art. 908 § 1 k.c. świadczenia w zakresie szerszym lub węższym albo nawet takim samym,
3. gdy w umowie nie określono zakresu świadczeń należnych dożywotnikowi i wówczas zakres ten oznacza przepis art. 908 § 1 k.c.

Uchwała SN z dnia 18 maja 1978 r., III CZP 29/78

Standard: 31453 (pełna treść orzeczenia)