Zaświadczenie lekarskie o ciąży pracownicy (art. 179 k.p. i art. 185 k.p.)
Uprawnienia pracowników związane z rodzicielstwem (art. 175[1] – 189[1] k.p.)
Stan ciąży pracownicy powinien być stwierdzony świadectwem lekarskim (art. 185 § 1 k.p.). Oznacza to, że udokumentowanie stanu ciąży należy do lekarza, który wystawia odpowiednie zaświadczenie lekarskie, przy czym w aktualnym stanie prawnym brakuje formalnych wskazań, jaki lekarz i w jakim trybie wydaje tego rodzaju dokument. Z treści § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Spraw Socjalnych z dnia 27 września 1999 r. w sprawie określenia dowodów stanowiących podstawę przyznania i wypłaty zasiłków z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. Nr 65, poz. 742 ze zm.), który stanowi, że dowodem do przyznania i wypłaty zasiłku macierzyńskiego jest zaświadczenie lekarskie stwierdzające przewidywaną datę porodu lub skrócony odpis aktu urodzenia dziecka, wynika, że wystarczającym dowodem na stwierdzenie stanu ciąży kobiety jest zaświadczenie pochodzące od lekarza, który może wskazać określony termin zaawansowania stanu ciąży. W razie sporu kwestie te podlegają sprawdzeniu w postępowaniu sądowym.
Wyrok SN z dnia 5 grudnia 2002 r., I PK 33/02
Standard: 65052 (pełna treść orzeczenia)
W przeciwieństwie do zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego, że ze względu na stan ciąży pracownica nie powinna wykonywać dotychczasowej pracy (art. 179 § 1 pkt 2 k.p.), które powinno odpowiadać warunkom określonym w wydanym na podstawie art. 179 § 4 k.p. rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 10 grudnia 1974 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników (Dz.U. Nr 48, poz. 296), w szczególności zaś pochodzić musi od kompetentnych zakładów społecznej służby zdrowia, zaświadczenie lekarskie o ciąży pracownicy przewidziane w art. 185 § 1 k.p. nie musi odpowiadać żadnym szczególnym wymaganiom formalnym, byle by tylko wydane zostało przez lekarza i stwierdzało fakt (a w razie potrzeby również okres) ciąży pracownicy.
Wyrok SN z dnia 9 września 1977 r., I PRN 115/77
Standard: 31418 (pełna treść orzeczenia)