Warunki zwolnienia z rękojmi albo jej obniżenia (art. 964 k.p.c.)
Warunki licytacyjne (art. 962 - 971 k.p.c.)
W przedmiocie zwolnienia od składania rękojmi komornik nie wydaje orzeczenia. W razie stwierdzenia, że zwolnienie nie przysługuje, wzywa uczestnika do złożenia rękojmi, który może złożyć skargę na czynność komornika i wówczas kwestia zwolnienia będzie podlegała kontroli sądu
Postanowienie SO w Słupsku z dnia 26 lipca 2013 r., IV Cz 403/13
Standard: 58055 (pełna treść orzeczenia)
Nie składa rękojmi wierzyciel zgłaszający przejęcie nieruchomości po drugiej bezskutecznej egzekucji, jeżeli wartość przysługującego mu i ujawnionego w opisie i oszacowaniu prawa nie jest niższa od wysokości rękojmi i jeżeli do tej wysokości znajduje ona pokrycie w cenie wywołania wraz z prawami stwierdzonymi w opisie i oszacowaniu, korzystającymi z pierwszeństwa przed jego prawem.
Warunki zwolnienia od złożenia rękojmi określa art. 964 § 1 k.p.c. W myśl tego przepisu nie składa rękojmi osoba, której przysługuje ujawnione w opisie i oszacowaniu prawo, jeżeli jego wartość nie jest niższa od wysokości rękojmi i jeżeli do tej wysokości znajduje ono pokrycie w cenie wywołania wraz z prawami stwierdzonymi w opinii i oszacowaniu, korzystającymi z pierwszeństwa przed jej prawem. W przypadku gdy wartość prawa jest niższa od wysokości rękojmi albo gdy prawo znajduje tylko częściowo pokrycie w cenie wywołania, wysokość rękojmi ulega stosownemu obniżeniu (art. 964 § 2 k.p.c.).
Przytoczone warunki zwolnienia z rękojmi albo jej obniżenia mają zastosowanie także do wierzyciela, który zgłasza przejęcie nieruchomości, albowiem przepis art. 984 § 2 - wobec braku odmiennego uregulowania - wyraża w istocie odesłanie do art. 964 k.p.c. Znaczenie rozstrzygające w tej mierze ma zatem to, czy wierzyciel może się skutecznie powołać na prawo ujawnione w opisie i oszacowaniu.
Katalog praw podlegających ujawnieniu w opisie i oszacowaniu określony został w art. 947 § 1 pkt 3, 4 i 8. Mieszczą się w nim zarówno prawa stwierdzone jak i zgłoszone, a ponadto obciążenia i umowy ubezpieczenia. Podlegają one oszacowaniu w myśl reguł określonych w § 136-137 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 1968 r. w sprawie czynności komorników (Dz. U. Nr 10, poz. 52 ze zm.). Wyjątek dotyczy prawa odkupu i pierwokupu (§ 137 i 139 rozporządzenia).
Do grupy praw obciążających egzekwowaną nieruchomość zaliczyć należy wierzytelność zabezpieczoną wpisem hipoteki. Jeżeli egzekwującym jest wierzyciel, któremu przysługuje wierzytelność zabezpieczona hipoteką, staje się on wierzycielem hipotecznym ze skutkami wynikającymi z art. 964 k.p.c. W analogicznej sytuacji pozostaje wierzyciel, którego wierzytelność ujawniona została, na podstawie wymaganego orzeczenia, w zbiorze dokumentów założonych dla nieruchomości, która nie ma urządzonej księgi wieczystej. W myśl bowiem art. 123 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 19, poz. 147 ze zm.) złożenie dokumentów na podstawie postanowienia sądu ma wszelkie skutki wpisu w księdze wieczystej, z wyjątkiem przewidzianych w przepisach o rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych, o ile przepis szczególny nie stanowi inaczej. Takiego przepisu szczególnego brak. Za taki nie może być uważany przepis art. 123 ust. 1 zdanie ostatnie ustawy o księgach wieczystych i hipotece, skoro odnosi się do hipoteki, czyli prawa wpisanego do księgi wieczystej.
Postanowienie SN z dnia 2 marca 2000 r., V CKN 201/00
Standard: 31294 (pełna treść orzeczenia)