Niedopuszczalność przywrócenie do pracy na tej podstawie, że pracodawca mógł zastosować łagodniejszą sankcję
Przywrócenie do pracy (art. 45 § 1 i 56 § 1 k.p.)
Rozwiązanie umowy o pracę przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika, jeżeli są spełnione przesłanki z art. 52 § 1 k.p., jest uprawnieniem zakładu pracy. Komisja i sąd kontrolują, czy przypisane pracownikowi postępowanie - wskazane w piśmie rozwiązującym umowę o pracę - miało miejsce i czy może być zakwalifikowane jako ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych.
W razie udzielenia na to pytanie odpowiedzi twierdzącej uwzględnienie odwołania pracownika mogłoby nastąpić tylko wyjątkowo na podstawie art. 8 k.p., gdyby zostało ustalone, że zakład pracy czyni ze swego prawa użytek, który jest sprzeczny z zasadami współżycia społecznego w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Ani komisja odwoławcza do spraw pracy, ani sąd pracy i ubezpieczeń społecznych nie mogą uwzględnić wniosku o przywrócenie do pracy na tej podstawie, że w stosunku do pracownika, który dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, zakład pracy mógł zastosować łagodniejszą sankcję. W tym zakresie decyzja pozostawiona jest kierownikowi zakładu pracy.
Wyrok SN z dnia 28 października 1976 r., I PRN 74/76
Standard: 31230 (pełna treść orzeczenia)