Odpowiednie zastosowanie przepisów o przelewie wierzytelności (art. 329 k.c.)

W myśl art. 329 k.c. do ustanowienia zastawu na prawie stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu tego prawa, w sytuacji, w której chodzi o wierzytelność, będą miały odpowiednie zastosowanie przepisy o przelewie wierzytelności, a więc art. 509 i nast. k.c. Umowa jednak po ustanowienie takiego zastawu wymaga do swej ważności formy pisemnej z datą pewną, chociażby umowa o przeniesienie prawa nie wymagała takiej formy (art. 329 § 1 zdanie drugie k.c.).

Z zasady, że do ustanowienia zastawu na wierzytelności stosuje się odpowiednio przepisy o przelewie wierzytelności, wypływa dalszy wniosek, że na podstawie art. 509 § 1 k.c. nie jest możliwe m.in. przeniesienie wierzytelności na osobę trzecią, jeżeli sprzeciwiają się temu zastrzeżenia umowne. 

Uchwała SN z dnia 18 września 1972 r., III CZP 59/72

Standard: 73056 (pełna treść orzeczenia)