Górna granica i jej modyfikacje roszczenia regresowego
Roszczenie regresowe
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W procesie obejmującym roszczenie regresowe sąd ma prawo i obowiązek dokonania samodzielnych ustaleń co do kryteriów decydujących o rozmiarze roszczenia regresowego (wina, stopień przyczynienia, inne okoliczności).
Wyrok SO w Białymstoku z dnia 28 stycznia 2016 r., II Ca 1102/15
Standard: 56092 (pełna treść orzeczenia)
Z istoty regresu, a także z dotychczasowego orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że roszczenie regresowe nie może sięgać dalej niż roszczenie samego poszkodowanego. Tak np. w orzeczeniu z dnia 15.XII.1970 r., Sąd Najwyższy przyjął, iż roszczenie regresowe nie może przekraczać roszczenia przysługującego poszkodowanemu. W uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd Najwyższy podkreślił, że do istoty roszczenia regresowego należy to, że opiera się ono na przejściu z mocy prawa na osobę trzecią uprawnień poszkodowanego oraz że osoba występująca z roszczeniem zwrotnym może mieć tylko tyle uprawnień, ile przysługuje poszkodowanemu.
Uchwała SN z dnia 31 lipca 1975 r., III CZP 50/75
Standard: 30926 (pełna treść orzeczenia)
Do istoty roszczenia regresowego należy to, że opiera się ono na przejściu z mocy prawa na osobę trzecią uprawnień poszkodowanego. Nie może więc ono przekraczać roszczenia przysługującego poszkodowanemu na podstawie przepisów prawa cywilnego. Jeżeli zatem osoba trzecia wypłaciła poszkodowanemu więcej, jej roszczenie ogranicza się do tego, czego poszkodowany mógłby się domagać bezpośrednio od sprawcy szkody.
Nie ma znaczenia okoliczność, czy zapłata "więcej" nastąpiła na skutek dobrowolnego świadczenia osoby trzeciej ponad jej obowiązek, czy też w granicach ustawowego obowiązku. W obu bowiem wypadkach roszczenie regresowe nie może być wyższe od roszczenia przysługującego poszkodowanemu w granicach zakreślonych przepisami prawa cywilnego.
Art. 440 k.c. dotyczy stosunków między sprawcą szkody a poszkodowanym, a nie osobą trzecią, której przysługuje roszczenie regresowe. Przepis ten nie jest jednak obojętny z punktu widzenia określenia zakresu roszczenia regresowego. Jeżeli bowiem zachodziłyby przesłanki przewidziane w art. 440 k.c. do ograniczenia obowiązku naprawienia szkody w stosunkach pomiędzy poszkodowanym a osobą odpowiedzialną za szkodę, to wówczas roszczenie regresowe ograniczałoby się do wysokości tak obniżonego roszczenia odszkodowawczego. Przy prawidłowym przeto postępowaniu sąd powinien naprzód ustalić, jak kształtowałby się obowiązek naprawienia szkody pomiędzy poszkodowanym a sprawcą szkody, a następnie odpowiednio określić wysokość roszczenia regresowego
Uchwała SN z dnia 15 grudnia 1970 r., III CZP 76/70
Standard: 30159 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 30061 (pełna treść orzeczenia)