Niedopuszczalność zasądzenia równowartości świadczenia w złotych polskich zamiast żądania świadczenia w walucie obcej

W wyroku z dnia 23 lipca 2004 r., III CK 339/03 Sąd Najwyższy przyjął, że w sytuacji, w której strona domaga się zasądzenia świadczenia w walucie obcej, zasądzenie równowartości takiego świadczenia w złotych polskich, bez zmiany stanowiska strony co do rodzaju waluty, w jakiej świadczenie powinno zostać spełnione, jest orzekaniem, wbrew art. 321 § 1 k.p.c., o świadczeniu, którego strona w ogóle nie dochodziła. Od woli strony zależy bowiem, w jakiej postaci żąda zasądzenia świadczenia na swoją rzecz, dlatego sąd nie może samodzielnie zmienić rodzaju żądanego świadczenia.

Wyrok SN z dnia 5 grudnia 2008 r., III CSK 228/08

Standard: 29974 (pełna treść orzeczenia)

W sytuacji gdy strona domaga się zasądzenia świadczenia w walucie obcej, zasądzenie równowartości takiego świadczenia w złotych polskich, bez zmiany stanowiska strony co do rodzaju waluty w jakiej świadczenie powinno zostać zasądzone, jest orzekaniem, wbrew art. 321 § 1 k.p.c., o świadczeniu którego strona w ogóle nie dochodziła. Od woli strony zależy bowiem w jakiej postaci żąda ona zasadzenia świadczenia na swoją rzecz. Sąd nie ma podstaw, aby samodzielnie zmienić rodzaj żądanego przez stronę świadczenia.

W okolicznościach rozpoznawanej sprawy, skoro powód wzajemny dochodził zasądzenia mu świadczenia w walucie obcej, a z mocy art. 358 k.c., takie świadczenie mu się nie należało, pozwany wzajemny mógł zasadnie ograniczyć swoją obronę do wykazania tylko tej jednej okoliczności; braku podstaw do zasądzenia odszkodowania w walucie obcej. Natomiast dokonanie przez sąd samodzielnej zmiany dochodzonego świadczenia i zasądzenie odszkodowania w walucie polskiej, pozbawił w istocie pozwanego wzajemnego możliwości podnoszenia innych zarzutów, które dopiero przy prawidłowym sformułowaniu żądania pozwu, pozwalającego na jego uwzględnienie na podstawie art. 358 k.c., mogły mieć istotne znaczenie.

Wyrok SN z dnia 23 lipca 2004 r., III CK 339/03

Standard: 44886 (pełna treść orzeczenia)