Dopuszczalność ustalenia zasiedzenia w innych sprawach niż w postępowaniu o stwierdzenie zasiedzenia; przesłankowe stwierdzenie zasiedzenia; zarzut zasiedzenia

Możliwe jest w realiach konkretnej sprawy stwierdzenie (przesłankowo), że doszło do zasiedzenia nieruchomości, a więc zostały spełnione przesłanki z art. 172 § 1 i 2 k.c., nawet jeżeli nie został podniesiony formalny zarzut w tej materii.

Takie ustalenie nie wywołuje skutku erga omnes, gdyż do tego niezbędne jest uzyskanie przez uprawnionego orzeczenia w postępowaniu o stwierdzenie zasiedzenia. Ustalenie w innym postępowaniu, że doszło do zasiedzenia następuje w wyniku podniesionego zarzutu zasiedzenia, który jest zarzutem niweczącym w sprawie np. o wydanie nieruchomości czy zapłatę wynagrodzenia za bezumowne korzystanie.

Wyrok SN z dnia 26 października 2023 r., II CSKP 1682/22

Standard: 81083 (pełna treść orzeczenia)

Skutek w postaci nabycia prawa przez zasiedzenie następuje ex lege, a w konsekwencji nie wymaga konstytutywnego orzeczenia sądu potwierdzającego wystąpienie tego skutku. Nie występują więc przeszkody, aby powstanie skutku zasiedzenia prawa było badane przez sąd w innym postępowaniu i uwzględniane w sposób przesłankowy przy rozstrzyganiu o żądaniu pozwu lub wniosku (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10 lutego 1951 r., C 741/50

Uchwała SN z dnia 20 stycznia 2022 r., III CZP 23/22

Standard: 72814 (pełna treść orzeczenia)