Ustalenie wartości lasu

Do oszacowania lasu w sprawie o zniesienie współwłasności (podobnie w sprawie o dział spadku) nie wystarcza samo oszacowanie drzewostanu i gruntu pod nim, ale należy także wziąć pod uwagę wynikające z przepisów o gospodarce leśnej ograniczenia co do możliwości eksploatowania lasu przez jego właściciela. Chodzi tu bowiem o ustalenie realnej wartości działki leśnej, jaką przedstawia ona dla właściciela, bądź o cenę, jaką by mógł on uzyskać w razie jej sprzedaży.

Dla ustalenia tej ceny należy z reguły, oprócz oszacowania drzewostanu przez biegłego leśnika, zasięgnąć opinii innych biegłych spośród osób praktycznie w tym zorientowanych, a także wysłuchać wyjaśnień uczestników co do tego, jaką wartość przedstawiałaby dla każdego z nich działka leśna w razie przyznania mu jej w naturze w wyniku zniesienia współwłasności.

Przestrzeganie powyższych zasad jest niezbędne zwłaszcza wtedy, gdy wskutek niemożności podziału lasu w naturze (art. 18 cyt. ustawy) zostanie on przyznany jednemu ze współwłaścicieli. Potrzeba oszacowania lasu odpadłaby natomiast, gdyby należało utrzymać co do niego stan współwłasności. Konieczne byłoby jednak wyrażenie na to zgody przez współwłaścicieli (art. 210 k.c.).

Oszacowanie lasu nie wchodzi również w rachubę, jeżeli był on zasadzony własnym kosztem przez tego spośród współwłaścicieli, któremu w wyniku zniesienia współwłasności las ten zostanie przyznany na własność. W takim wypadku przedmiotem oszacowania powinna być odpowiednia działka ziemi, tak jakby las na niej nie rósł. W sprawie niniejszej dotyczy to działki Nr 75 przyznanej Wiktorii J., która w latach 1960-1961 zasadziła rosnący tam młody zagajnik.

Postanowienie SN z dnia 6 grudnia 1966 r., III CR 314/66

Standard: 29522 (pełna treść orzeczenia)