Właściwość sądu opiekuńczego
Właściwość sądu opiekuńczego (art. 569 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Sprawy z zakresu prawa rodzinnego, opiekuńczego i kurateli określone w Dziale II, Tytułu II Księgi drugiej Kodeksu postępowania cywilnego są rozpoznawane w trybie nieprocesowym, w którym art. 45 k.p.c. nie ma jakiegokolwiek, nawet odpowiedniego, zastosowania. Wyłączenie stosowania tego przepisu w postępowaniu nieprocesowym wynika ze szczególnego unormowania art. 508 § 1 k.p.c., w którym, w razie niemożności określenia sądu właściwego miejscowo, także w sytuacji wskazanej w art. 601 k.p.c., przewidziana jest właściwość sądu dla W.
Postanowienie SN z dnia 25 listopada 2020 r., V CO 217/20
Standard: 81624 (pełna treść orzeczenia)
Słusznie również wywodzi się w literaturze przedmiotu i judykaturze, że art. 45 k.p.c. nie ma w zasadzie zastosowania w postępowaniu nieprocesowym, ponieważ w razie niemożności określenia sądu właściwego przewidziana jest właściwość sądu dla W. (por. art. 508 § 1 i art. 569 k.p.c.; a także orzeczenie Sądu Najwyższego z 20 września 1958 r., 4 CO 21/58 oraz postanowienie SN z 11 sierpnia 2015 r., III CO 45/15). Podkreśla się jednocześnie, że w wypadkach krańcowych niewykluczone jest zastosowanie art. 45 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
Postanowienie SN z dnia 30 października 2020 r., V CO 190/20
Standard: 81626 (pełna treść orzeczenia)