Zawarcie małżeństwa przed duchownym; małżeństwo wyznaniowe (art. 8 k.r.o.)

Niezależnie od tego, czy dopełnione zostały wymagania przewidziane w art. 8 k.r.o., małżeństwo zostaje zawarte, gdy mężczyzna i kobieta zawierający związek małżeński podlegający prawu wewnętrznemu kościoła albo innego związku wyznaniowego w obecności duchownego oświadczą wolę jednoczesnego zawarcia małżeństwa podlegającego prawu polskiemu a kierownik urzędu stanu cywilnego sporządzi akt małżeństwa (art. 1 § 2 k.r.o.).

Uchwała SN z dnia 10 maja 2023 r., III CZP 71/22

Standard: 68544 (pełna treść orzeczenia)

Orzeczenie sądu kościelnego o ważności bądź o ustaniu małżeństwa kanonicznego nie może mieć prejudycjalnego wpływu na orzeczenie sądu państwowego o ważności lub o ustaniu świeckiego związku małżeńskiego.

Wyrok SN z dnia 17 listopada 2000 r., V CKN 1364/00

Standard: 29468 (pełna treść orzeczenia)

Ratyfikując Konkordat z 28 lipca 1993 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 51, poz. 319) Rzeczpospolita Polska uznaje w art. 5, że Kościół rządzi się swoim prawem. Prawu temu poddają się małżonkowie zawierający związek w ramach Kościoła katolickiego. Z przepisów kanonów 1055 § 1 i 1057 § 2 kodeksu prawa kanonicznego wynika charakter małżeństwa jako wspólnoty całego życia nieodwołalnej i zupełnej. Zgodnie z zasadą autonomii Państwa i Kościoła zobowiązanie podjęte w ramach ślubu kościelnego nie uzyskuje sankcji przymusu państwowego (także w dziedzinie wzajemnej alimentacji), ale nie może być traktowane jako okoliczność nieistniejąca, czy też - według błędnego określenia używanego przez pełnomocnika powoda - jako konkubinat. Sytuacja, w jakiej znajduje się powód najlepiej odpowiada konstrukcji znanej pod nazwą zobowiązań niezupełnych (naturalnych), cechujących się osłabieniem lub brakiem sankcji państwowej, zgodnością z uznawanymi normami moralnymi i zakazem zwrotu świadczeń spełnionych (np. art. 411 pkt 2 k.c.). 

Wyrok SN z dnia 27 listopada 1998 r., III CKN 31/98

Standard: 36672

Jeżeli strony zawarły przed dniem 1 I 1946 r. związek małżeński w Polskim Kościele Starokatolickim, to okoliczność, że odpowiednia rubryka w księgach kościelnych dotyczących małżeństw nie została przez niedopatrzenie wypełniona, nie czyni małżeństwa nie istniejącym. Przepis art. 85 ust. 3 prawa o aktach stanu cywilnego ma i w tym wypadku odpowiednie zastosowanie i nakazuje uznanie takiego małżeństwa za prawnie skuteczne.

Wyrok SN z dnia 25 listopada 1965 r., II CR 370/65

Standard: 29213 (pełna treść orzeczenia)