Niszczenie lub uszkadzanie cudzej rzeczy (art. 124 k.w.)
Wykroczenia przeciwko mieniu (art. 119 - 131 k.w.) Zniszczenie mienia (art. 288 k.k.)
Czyn zabroniony w postaci uszkodzenia mienia jest tzw. czynem przepołowionym. W zależności zatem od ustalonej wysokości wyrządzonej nim szkody, stanowi przestępstwo lub wykroczenie. I tak przestępstwo opisane w art. 288 § 1 k.k. popełnia ten, kto cudzą rzecz niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku. Wykroczenie z art. 124 k.w. popełnia natomiast ten, kto cudzą rzecz umyślnie niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, jeżeli szkoda nie przekracza 1/4 minimalnego wynagrodzenia.
Jak słusznie stwierdził Sąd Najwyższy, " artykuł 124 § 1 k.w. wyraźnie wskazuje, co jest granicą przewidzianego w nim wykroczenia; określa ją wysokość szkody (nie przekraczająca 250 zł), a nie wartość uszkodzonego mienia (obecnie rzeczy). Powyższy przepis nie operuje pojęciem wartości "cudzej rzeczy" (inaczej niż np. art. 119 § 1 k.w.), ale pojęciem szkody. Od wysokości szkody, a nie wartości uszkodzonej rzeczy zależy, czy czyn polegający na umyślnym niszczeniu, uszkodzeniu, czy czynieniu cudzej rzeczy niezdatnej do użytku jest wykroczeniem przewidzianym w art. 124 § 1 k.w. czy występkiem z art. 212 § 1 k.k. z 1969 r. (art. 288 § 1 k.k.)" (tak: wyrok SN z dnia 22 października 1998 r. III KKN 146/97).
Wyrok SR dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu z dnia 22 lipca 2015 r., II K 411/14
Standard: 29102 (pełna treść orzeczenia)
Uszkodzenie mienia poprzez umieszczenie napisu w miejscu do tego niewyznaczonym tylko wówczas mogło stanowić przestępstwo z art. 212 § 1 k.k. z 1969 r. (bądź w zależności od wysokości szkody wykroczenie z art. 124 k.w.), jeśli w wyniku tego działania nastąpiło pomniejszenie wartości materialnej lub użytkowej budynku, obiektu lub innej rzeczy na tyle, że do usunięcia tego uszkodzenia konieczne było naruszenie ich substancji.
Wyrok SN z dnia 22 sierpnia 2002 r., V KKN 362/01
Standard: 81035 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 39677