Derogacja trybunalska a wznowienie postępowania sądowego (art. 190 ust. 4 Konstytucji i art. 401[1] k.p.c. )

Można żądać wznowienia postępowania w myśl art. 401[1] k.p.c. na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego, jeżeli zakwestionowane nim przepisy stanowiły podstawę wydania orzeczenia w sprawie objętej skargą.

Postanowienie SN z dnia 28 listopada 2017 r., III PZ 11/17

Standard: 62342 (pełna treść orzeczenia)

Bezpośrednim skutkiem wyroku Trybunału Konstytucyjnego zawierającego klauzulę odraczającą nie jest utrata mocy obowiązującej niekonstytucyjnej regulacji, lecz powstanie po stronie prawodawcy powinności podjęcia kroków w celu jej uchylenia lub zmiany.

Ze względu na ochronę określonych nadrzędnych wartości, derogacja niekonstytucyjnej normy prawnej następuje dopiero z chwilą upływu określonego przez Trybunał terminu, chyba że ustawodawca - wykonując wyrok -uprzednio uchyli ją lub zmieni. Zmiana normatywna nie następuje jednak wówczas z mocy wyroku Trybunału, lecz z woli ustawodawcy, co sprawia, że brak jest podstaw do stosowania art. 190 ust. 4 Konstytucji RP, a konsekwentnie także art. 401[1] k.p.c. (por. wyrok TK z dnia 27 października 2004 r., SK 1/04, z dnia 24 października 2007 r., SK 7/06 i z dnia 16 lutego 2010 r., P 16/09; zob. też uchwałę SN z dnia 23 stycznia 2004 r., III CZP 112/03 oraz wyroki SN z dnia 20 kwietnia 2006 r., IV CSK 28/06, z dnia 20 kwietnia 2011 r., I CSK 410/10, i z dnia 26 września 2014 r., IV CSK 738/13).

Postanowienie SN z dnia 10 listopada 2017 r., V CO 96/17

Standard: 47337 (pełna treść orzeczenia)