Miejsce doręczenia (art. 135 k.p.c.)
Doręczenia (art. 131 - 147 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Mieszkanie w rozumieniu art. 135 k.p.c. stanowi konkretyzację miejsca zamieszkania, o którym mowa w art. 126 § 2 k.p.c. Mieszkanie w rozumieniu art. 135 § 1 k.p.c. oznacza pomieszczenie, lokal lub dom, w którym adresat rzeczywiście mieszka, a więc użytkuje je i zazwyczaj w nim nocuje i do którego regularnie wraca, chociażby pobyt w nim miał charakter jedynie przejściowy. Dla przyjęcia, że dane pomieszczenie, lokal lub dom stanowi mieszkanie adresata, konieczne jest, aby istniał związek adresata z tym pomieszczeniem, lokalem lub domem, wyrażający się w korzystaniu z niego tak jak z mieszkania i wykazujący pewną regularność. Bez znaczenia jest natomiast to, czy adresat jest zameldowany w danym miejscu. Rozstrzyga rzeczywiste zamieszkiwanie w pomieszczeniu, lokalu lub domu (wyrok SN z dnia 19 lutego 2004 r., IV CK 64/03; wyrok SA w Warszawie z dnia 11 grudnia 2015 r., VI ACa 1911/14
Wyrok SA w Łodzi z dnia 19 czerwca 2018 r., I ACa 1264/17
Standard: 28768 (pełna treść orzeczenia)
Na podstawie art. 135 § 1 i art. 138 k.p.c. wystarczające jest każde określenie adresu, które pozwala na identyfikację adresata i ustalenie miejsca doręczenia przesyłki.
W art. 135 § 1 i art. 138 § 2 k.p.c. „miejsce pracy” rozumiane jest bardzo szeroko. Jest nim zarówno miejsce świadczenia pracy przez adresata, bez względu na podstawę jej świadczenia, jak i miejsce prowadzenia przez adresata działalności gospodarczej lub zawodowej.
Przytoczone przepisy nie wymagają określenia adresu miejsca pracy, podobnie jak i adresu miejsca zamieszkania, w jakiś szczególny, ściśle określony sposób, bez zachowania którego przesyłka nie może być uznana za skutecznie doręczoną zastępczo do rąk upoważnionej osoby.
Uwzględniając cel adresu, wystarcza każde takie jego określenie, które pozwala na lokalizację miejsca przeznaczenia przesyłki i na identyfikację jej adresata.
W przypadku kierowania przesyłki do miejsca pracy adresata nie jest konieczne, choć może być pożądane, podanie, obok nazwiska adresata, nazwy jego zakładu pracy lub zamieszczenie wzmianki „w miejscu pracy”. Na ogół nazwisko adresata, nazwa miejscowości, oznaczenie ulicy i numer budynku, ewentualnie lokalu, wystarczają nie tylko do zlokalizowania miejsca przeznaczenia przesyłki i identyfikacji jej adresata, ale i do określenia przez osobę doręczającą miejsca przeznaczenia jako miejsca pracy adresata, z konsekwencją w postaci możliwości zastosowania w razie niezastania adresata przepisu art. 138 § 2, a nie art. 138 § 1 k.p.c.
Postanowienie SN z dnia 11 października 2013 r., I CSK 697/12
Standard: 44813 (pełna treść orzeczenia)