Zniesienie służebności bez wynagrodzenia (art 295 k.c.)

Roszczenie przewidziane w art. 295 k.c. objęte jest ochroną z art. 59 k.c.

Wyrok SN z dnia 23 lutego 2006 r., I CK 389/05

Standard: 48592 (pełna treść orzeczenia)

Przesłanką zniesienia służebności gruntowej na podstawie art. 295 k.c. jest utrata wszelkiego znaczenia służebności dla nieruchomości władnącej. Przy ocenie, czy przesłanka ta zachodzi, zbędne jest rozważanie motywów orzeczenia ustanawiającego służebność drogi koniecznej. Znaczenie służebności drogi koniecznej określa bowiem treść art. 145 § 1 k.c. Stosownie do tego przepisu, droga konieczna zapewniać ma odpowiedni dostęp do drogi publicznej lub do należących do tej nieruchomości budynków gospodarczych. Oznacza to, że droga konieczna traci wszelkie znaczenie dla nieruchomości władnącej, jeżeli nie jest przydatna dla jej dostępu do drogi publicznej ani do budynków gospodarskich. Z istoty tej służebności wynika, że nie służy ona ułatwianiu komunikacji między nieruchomością władnącą, a dalszymi nieruchomościami.

Dlatego okoliczność, że dla właściciela nieruchomości władnącej przydatny jest przejazd drogą konieczną do innych nieruchomości, na których nie ma budynków gospodarskich, nie przeszkadza zniesieniu tej służebności na podstawie art. 295 k.c.

Sąd drugiej instancji w ogóle nie rozważał argumentów apelacji, że sporna służebność nie jest przydatna dla dostępu nieruchomości władnących do drogi publicznej, błędnie przyjmując, iż dla skuteczności roszczenia z art. 295 k.c. powódka powinna także wykazać nieprzydatność służebności w zakresie dostępu nieruchomości władnących do innych działek pozwanych, położonych dalej na polach.

Wyrok SN z dnia 26 listopada 1999 r., III CKN 467/98

Standard: 28695 (pełna treść orzeczenia)