Udokumentowanie recydywy w procesie (art. 213 § 2 k.p.k.)
Dane osobowe; dane o karalności (art. 213 k.p.k.) Recydywa i multirecydywa (art. 64 k.k.)
Stosownie do art. 213 § 2 k.p.k. dla ustalenia czy przestępstwo zostało popełnione w warunkach art. 64 k.k. dołącza się do akt postępowania odpis lub wyciąg wyroku oraz dane dotyczące odbycia kary.
Przepis ten ma odpowiednie zastosowanie do orzeczeń skazujących wydanych przez sąd innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej (art. 213 § 2a k.p.k.).
Dowodzenie popełnienia czynu w warunkach recydywy specjalnej, czy specjalnej wielokrotnej wymaga więc dołączenia do akt postępowania odpisu lub wyciągu wyroku, a także danych o odbyciu kary. Gdy to nie wystarcza potrzebne mogą się okazać akta poprzednich spraw, opinie z zakładów karnych, poprawczych wychowawczych w których skazany przebywał (wyrok SN z 17 maja 2000 r. V KKN 96/00 .
Takie prawidłowe udokumentowanie gwarantuje pewność ustaleń w zakresie tego kto, za co, kiedy, przez który sąd i na jaką karę został skazany oraz kiedy orzeczenie stało się prawomocne i kiedy w jakim zakresie zostało wykonane. Odpowiada to zasadzie prawdy (art. 2 § 2 k.p.k.) i pozwala wyznaczyć zakres powagi rzeczy osądzonej w sposób nie budzący wątpliwości, a w odniesieniu do przyjęcia powrotności do przestępstwa pozwala na prawidłową weryfikację istnienia wszystkich przesłanek z art. 64 § 1 lub § 2 k.k.
Zaświadczenie stwierdzające fakt skazania i streszczenie sprawy dla oskarżenia (k. 392, 394-395, 407, 408-409) zawierające wiadomości o zarzucanych K. P. w Wielkiej Brytanii czynach, przepisie ustawy który naruszały zapadnięciu wyroku odnośnie tych czynów i wymierzonych karach nie są odpisami ani wyciągami z tego orzeczenia a tylko informacją o jego istnieniu.
Podobnie informacje o pobycie oskarżonego w zakładach karnych w Wielkiej Brytanii, niezależnie od zbieżności czasu nie przyporządkowują wprost tych pobytów do odbywania kary pozbawienia wolności za czyn polegający na wwiezieniu narkotyku naruszeniem prawa, na teren Wielkiej Brytanii.
Kierując się tymi zasadami należy zauważyć, że zaświadczenie stwierdzające fakt skazania oraz streszczenie sprawy dla oskarżenia nie byłyby wystarczającymi dowodami do oceny warunków do przyjęcia recydywy z art. 64 § 1 k.k. gdyby dotyczyły uprzedniego wyroku sądu polskiego.
Odmienna ocena opisanej sytuacji prowadziłaby do sprzecznego z celem decyzji ramowej nierównoważnego traktowania wyroków sądów krajowych i tych wydanych przez sądy innych państw członkowskich oraz nierównorzędnej, gorszej sytuacji osób uprzednio skazanych prawomocnymi wyrokami sądów innych krajów członkowskich w stosunku do skazanych wyrokami sądów polskich gdzie dla przyjęcia recydywy z art. 64 k.k. konieczny byłby odpis (wyciąg) prawomocnego wyroku skazującego z danymi o odbyciu kary, a w wypadku wyroków sądów innych krajów członkowskich Unii Europejskiej wystarczające byłyby informacje o skazaniu i pobycie w zakładzie karnym.
Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 26 kwietnia 2012 r., II AKa 106/12
Standard: 27538 (pełna treść orzeczenia)
Jeżeli sprawca jest przestępcą powrotnym, to opis czynu zarzucanego w akcie oskarżenia powinien zawierać wskazanie podstaw uznania oskarżonego za przestępcę powrotnego, a kwalifikacja prawna czynu powinna obejmować również odpowiedni przepis art. 60 k.k. [art. 64 k.k.],
Niedopełnienie obowiązku zgromadzenia w postępowaniu przygotowawczym danych osobopoznawczych, skutkujące nieuwzględnienie w czynie zarzucanym - zarówno w jego opisie, jak i w kwalifikacji prawnej - okoliczności, że oskarżony jest przestępcą powrotnym, może być uznane za istotny brak postępowania przygotowawczego i może powodować zwrot sprawy oskarżycielowi
Ze względu na to, że kodeks karny przewiduje szczególne obostrzenie kary wobec recydywistów, a wobec osób karanych nie będących przestępcami powrotnymi nakazuje uwzględnić uprzednie skazanie sprawcy za przestępstwo umyślne lub za podobne przestępstwo nieumyślne jako okoliczność wpływającą na zaostrzenie kary, przeto organ prowadzący postępowanie przygotowawcze powinien dysponować danymi pozwalającymi na ocenę, która z zasad wymienionych w art. 60 k.k. [art. 64 k.k.] dotyczy podejrzanego. Działanie sprawcy w warunkach powrotu do przestępstwa stanowi istotny element podmiotowej strony czynu, co powinno znaleźć odzwierciedlenie zarówno w opisie czynu, jak i kwalifikacji prawnej.
Postanowienie SN z dnia 18 października 1975 r., II KZ 219/75
Standard: 40356 (pełna treść orzeczenia)