Kamień cegła jako niebezpieczny przedmiot/narzędzie

Trafnie Sąd Okręgowy rozważył działanie oskarżonych polegające na rzucaniu w pokrzywdzonych kamieniami zarówno w aspekcie kwalifikacji tego zachowania jako "innego sposobu bezpośrednio zagrażającego życiu", jak i uznania samych kamieni za przedmioty podobnie niebezpieczne do broni palnej lub noża. W obu przypadkach doszedł do prawidłowego wniosku, że ww. zachowanie oskarżonych nie wypełniało znamion kwalifikujących przestępstwo rozboju.

Opierając się na opinii biegłego z zakresu medycyny sądowej, Sąd I instancji przyjął zasadnie, że rzucanie przez oskarżonych kamieniami w kierunku pokrzywdzonych, nie stanowiło działania, które w sposób bezpośredni zagrażałoby życiu tych pokrzywdzonych. Biegły stwierdził bowiem, że tego typu działanie może, co do zasady, narazić człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo wystąpienia ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Wystąpienie bezpośredniego zagrożenia życia w takiej sytuacji mogłoby nastąpić jedynie wówczas, gdyby rzuty kamieniami były skierowane w tylną część głowy pokrzywdzonych

Wzajemne usytuowanie uczestników zdarzenia względem siebie, uniemożliwiło stworzenie bezpośredniego zagrożenia utraty życia przez pokrzywdzonych. Pomimo więc tego, że kamienie, których oskarżeni używali były duże i ciężkie, zaś rzuty nimi były wykonywane ze sporą siłą i z odległości kilku metrów, to jednak swoim zachowaniem oskarżeni stworzyli dla pokrzywdzonych zagrożenie wyłącznie dla ich zdrowia. Potwierdza to doznanie przez pokrzywdzonego w tej fazie zdarzenia urazu ręki, który to uraz został zakwalifikowany jako tzw. średni uszczerbek na zdrowiu.

Użytych przez oskarżonych kamieni nie można również zakwalifikować, jako innego, podobnie do broni palnej lub noża, niebezpiecznego przedmiotu. W orzecznictwie jednolicie przyjmuje się bowiem, że na taki charakter przedmiotu muszą wskazywać jego naturalne cechy, które sprawiają, że jest on na tyle niebezpieczny, iż jego zwykłe użycie może powodować zagrożenie dla życia ofiary. Narzędzie takie musi cechować się analogicznymi właściwościami i stwarzać zbliżony poziom zagrożenia dla życia człowieka jak broń palna czy nóż (zob. np. postanowienie SN z 29 maja 2003 r., I KZP 13/03; wyrok SA we Wrocławiu z dnia 28 grudnia 2007 r., sygn. akt II AKa 371/07; wyrok SA w Łodzi z 28 lutego 2001 r., II Aka 9/01).

Tego rodzaju cech z pewnością nie posiada kamień ani cegła (tak też SA w Gdańsku z dnia z 5 maja 1999 r., II Aka 109)99, OSA 2002, z. 3, poz. 21). Normalne i zgodne z przeznaczeniem i funkcją wykorzystanie tych przedmiotów, nie stwarza bowiem realnego zagrożenia dla życia człowieka. Konstrukcja i właściwości tych rzeczy nie są podobne do broni palnej lub noża. Dopiero ich nietypowe użycie może (ale nie musi) stworzyć niebezpieczeństwo porównywalne do tego, jakie niesie za sobą wykorzystanie broni palnej lub noża. Nie jest to jednak wystarczające dla zakwalifikowania tychże narzędzi, jako podobnie niebezpiecznych do ww. przedmiotów.

Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 6 listopada 2012 r., II AKa 311/12

Standard: 27444 (pełna treść orzeczenia)