Zasada niepodzielności przedmiotu procesu karnego
Podmiotowa i przedmiotowa łączność spraw (art. 33 i 34 k.p.k.) Umorzenie na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. (prawomocność, zawisłość)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zasady niepodzielności przedmiotu procesu prawomocne zakończenie postępowania co do zarzutów wadliwie wyodrębnionych z tego samego czynu stanowi przeszkodę procesową w postaci powagi rzeczy osądzonej do prowadzenia postępowania wobec zarzutów pozostałych po takim błędnym wydzieleniu (wyrok SN z dnia 1 października 2003 r., IV KKN 318/01, uchwała SN z dnia 29 października 2002 r., I KZP 27/02).
Wyrok SA w Wrocławiu z dnia 7 września 2022 r., II AKa 64/21
Standard: 77004 (pełna treść orzeczenia)
Ze względu na treść art. 11 § 1 k.k. nie jest możliwe umorzenie postępowania w zakresie określonej kwalifikacji prawnej czynu, lecz jedynie co do określonego czynu.
Jeżeli prokurator dopatruje się niesłusznie w jednym czynie dwóch odrębnych czynów i umarza postępowanie co do jednego z nich, to nie jest to tylko wyraz zmiany stanowiska prokuratora co do określenia czynu zarzucanego i jego kwalifikacji, ale następuje wygaśnięcie prawa do skargi o ten czyn. W sprawie o jeden czyn zasada niepodzielności przedmiotu procesu nie pozwala na „kawałkowanie” jednego czynu na kilka czynów i orzekanie o niesamodzielnych fragmentach tego przedmiotu. Dlatego umorzenie postępowania o tak wydzielony czyn wyklucza możliwość kontynuowania postępowania co do drugiego z tych wyodrębnionych zarzutów (zob. wyrok SN z dnia 18 stycznia 2006 r., IV KK 378/05 oraz postanowienie SN z dnia 28 października 2009 r., I KZP 21/09).
Wyrok SN z dnia 26 sierpnia 2021 r., IV KK 725/19
Standard: 63033 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 27304