Brak obowiązku wyczerpania przez doręczyciela wszystkich możliwości doręczenia przewidzianych w art. 138 k.p.c.
Doręczenia zastępcze dorosłemu domownikowi, administracji, dozorcy lub sołtysowi (art. 138 k.p.c.)
Artykuł 138 § 1 k.p.c. przewiduje, że jeżeli doręczający nie zastanie adresata w mieszkaniu, "może doręczyć" pismo sądowe osobom (organom) w tym przepisie wymienionym. Ze sformułowania "może doręczyć" nie wynika, że doręczyciel powinien wyczerpać wszystkie możliwości wymienione w powołanym przepisie.
Za takim rozumieniem tego przepisu przemawia nie tylko sam wyraz "może", ale także względy pragmatyczne. Nakładanie bowiem na doręczyciela obowiązku wyczerpania wszystkich możliwości (np. obowiązku doręczenia pisma odpowiedniej osobie w urzędzie gminy dużego miasta) mogłoby się okazać absurdalne dla doręczyciela, a dla adresata mogłoby stanowić większe utrudnienie w uzyskaniu pisma, niż w przypadku złożenia go w urzędzie pocztowym.
Postanowienie SN z dnia 27 stycznia 1998 r., III CKN 620/97
Standard: 28765 (pełna treść orzeczenia)