Potwierdzenie odbioru przesyłki sądowej

Doręczenie pisma sądowego dorosłemu domownikowi adresata, bez wpisania na potwierdzeniu odbioru tego pisma imienia i nazwiska osoby odbierającej przesyłkę, jest naruszeniem przepisów o doręczeniach, które nie ma wpływu na wynik sprawy, jeżeli listonosz faktycznie doręczył pismo sądowe domownikowi.

Z art. 142 KPC, określającego sposób postępowania listonosza i odbiorcy pisma sądowego wynika, że odbierający pismo potwierdza odbiór i jego datę własnoręcznym podpisem, jeżeli jednak nie może lub nie chce tego uczynić, doręczający sam oznacza datę doręczenia oraz przyczyny braku podpisu (§ 1). Poza tym doręczający stwierdza na potwierdzeniu odbioru sposób doręczenia, a na doręczonym piśmie zaznacza dzień doręczenia i opatruje to stwierdzenie swoim podpisem (§ 2). Także § 5 ust. 1 zdanie drugie wymienionego wcześniej rozporządzenia przewiduje, że listonosz ma obowiązek wpisania daty doręczenia przesyłki, imienia i nazwiska odbierającego, zaznaczenia sposobu doręczenia oraz potwierdzenia tego własnoręcznym podpisem.

Oceniając postępowanie listonosza przy doręczaniu przeznaczonego dla powoda wyroku z uzasadnieniem należy zauważyć, że na zwrotnym poświadczeniu odbioru nie zaznaczył on sposobu doręczenia tego pisma. Wbrew jednak stanowisku powoda okoliczność ta nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy. Jest bowiem niesporne, że listonosz faktycznie doręczył wyrok z uzasadnieniem do rąk dorosłego domownika powoda – jego wnuka Bartosza M. Zgłoszenie przez skarżącego zarzutu niedopełnienia przez doręczyciela formalności związanych ze sposobem doręczenia, a ściślej – z oznaczeniem osoby odbierającej przesyłkę, mogłoby odnieść skutek wówczas, gdyby były jakiekolwiek wątpliwości co do tego, komu pismo sądowe zostało doręczone i kim była osoba, która pismo to przyjęła. Jednak wątpliwości takich w sprawie nie było. Słusznie zatem Sąd Okręgowy uznał, że wyrok z uzasadnieniem Sądu Rejonowego z dnia 6 marca 2000 r. został skutecznie - doręczony w sposób przewidziany w art. 138 KPC - w dniu 23 marca 2000 r.

Postanowienie SN z dnia 20 grudnia 2000 r., I PKN 713/00

Standard: 26890 (pełna treść orzeczenia)

Zaniedbanie przez doręczającego zaznaczenia na doręczonym piśmie sądowym dnia doręczenia i opatrzenia tego stwierdzenia swoim podpisem nie pozbawia doręczenia skutków prawnych.

Polski proces cywilny cechuje brak formalizmu także w odniesieniu do doręczeń. Istotny jest nie sposób, który towarzyszy doręczeniu przesyłki, ale ostateczny rezultat, tj. sam fakt doręczenia adresatowi przesyłki w określonym czasie i miejscu.

Strona, pomimo umieszczenia przez doręczającego na doręczonym piśmie daty doręczenia przesyłki, może udowadniać, że w rzeczywistości została ona doręczona w innym czasie, data zaś wypisana na zwrotnym poświadczeniu odbioru została wskazana np. omyłkowo. Przeprowadzenie takiego dowodu jest możliwe, choćby wszystkie wymagania formalnie związane z doręczeniem zostały zachowane.

Uchwała SN z dnia 25 stycznia 1968 r., III PZP 46/67

Standard: 29714 (pełna treść orzeczenia)