Utrata prawa do odprawy emerytalnej w związku z dyscyplinarnym zwolnieniem w trybie art 52 k.p.

Zgodnie z art. 92[1] Kp pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę ,przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia.

Zgodnie z przyjętym w orzecznictwie poglądem, związek ten może mieć nie tylko charakter przyczynowy, czasowy, ale także funkcjonalny (por. wyrok SN z dnia 8 grudnia 1993 r., I PRN 111/93), niezależnie od powszechnego charakteru odprawy emerytalnej (por. wyrok SN z dnia 4 lutego 2011 r., II PK 224/10). Jeżeli jednakże pracodawca rozwiązał z pracownikiem umowę o pracę w trybie natychmiastowym, ustanie stosunku pracy nastąpiło z powodu naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych.

Oznacza to, że pomiędzy ustaniem stosunku pracy, a ewentualnym przejściem pracownika na emeryturę nie zachodził bezpośredni związek. W konsekwencji w ocenie Sądu zwolnionemu dyscyplinarnie pracownikowi nie przysługuje prawo do odprawy emerytalnej.

Tak też wynika z postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 2 grudnia 2011 r. (sygn. akt III PK 48/11), w którym stwierdzono, że: "(...) Gdy pracodawca rozwiązuje z pracownikiem umowę o pracę bez wypowiedzenia z jego winy z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych stosunek pracy nie ustaje w związku z przejściem pracownika na emeryturę lub rentę, choćby spełniał on warunki do nabycia takiego świadczenia. Nie można zatem podzielić stanowiska, iż odprawa emerytalna ze względu na swoją powszechność przysługuje w każdym przypadku ustania stosunku pracy, jeśli tylko po takim ustaniu pracownik zacznie korzystać ze świadczeń emerytalnych.".

Wyrok SR Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 22 lutego 2016 r., VI P 148/15

Standard: 26785 (pełna treść orzeczenia)