Metoda ustalania wartości dokonanych ulepszeń (art. 676 k.c.)
Rozliczenia z tytułu ulepszenia rzeczy najętej, wydzierżawionej; zwrot nakładów ulepszających (art. 676 k.c. i z art. 694 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Sąd pierwszej instancji przyjął prawidłową metodę ustalania wartości dokonanych ulepszeń przez ustalenie wzrostu wartości rzeczy na którą zostały poczynione z chwili zwrotu rzeczy, a nie ustalenie sumy wydatków na dokonanie tych ulepszeń co sugeruje strona powodowa. W orzecznictwie Sądu Najwyższego prezentowany jest jednolity pogląd, że zwrot wartości ulepszenia obejmuje zwrot różnicy pomiędzy wartością rzeczy jaką miała przed ulepszeniami, a wartością jaką zyskała po dokonaniu ulepszeń, przy czym różnicę tę ustala się na dzień zwrotu rzeczy (vide wyrok SN z dnia 9 listopada 2000 r. sygn.. II CKN 339/00, również wyrok SA w Krakowie z dnia 2 września 20015 r. sygn. I ACa 641/15).
Na taką metodę wskazuje również powołany w apelacji § 35 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207 poz. 2109) zatem zarzut naruszenia tego przepisu w powiązaniu z art. 676 k.c. jest chybiony.
Wyrok SA w Lublinie z dnia 27 września 2017 r., I ACa 1074/16
Standard: 26259 (pełna treść orzeczenia)
wartości ulepszeń, w rozumieniu art. 676 k.c., nie można utożsamiać w prosty sposób z sumą wydatków przeznaczonych na ich dokonanie. Określa ją, bowiem, wzrost wartości rzeczy na którą zostały poczynione, oceniany z chwili zwrotu rzeczy (por. m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 2000 r, II CKN 339/00)
Wyrok SA w Krakowie z dnia 2 września 2015 r., I ACa 641/15
Standard: 26260 (pełna treść orzeczenia)