Zachowanie zwykłej formy pisemnej

Pisemna forma czynności prawnej, jak wiadomo, charakteryzuje się tym, że treść oświadczenia woli zostaje utrwalona w dokumencie. Zgodnie z art. 78 § 1 k.c., do zachowania pisemnej formy czynności prawnej wystarcza złożenie własnoręcznego podpisu na dokumencie obejmującym treść oświadczenia woli. Do zawarcia umowy wystarcza wymiana dokumentów obejmujących treść oświadczeń woli, z których każdy jest podpisany przez jedną ze stron, lub dokumentów, z których każdy obejmuje treść oświadczenia woli jednej ze stron i jest przez nią podpisany. Ustawodawca nie określił bliżej pojęcia dokumentu, o którym mowa w przytoczonym przepisie, dlatego przyjmuje się, że dokument może być sporządzony za pomocą takich materiałów, które mogą utrwalić treść złożonego oświadczenia woli, a więc zarówno ręcznie, jak i mechanicznie. Podpis musi być natomiast dokonany własnoręcznie.

Przepis art. 78 k.c. skorelowany jest z art. 245 k.p.c., z którego wynika, że dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie.

W art. 245 k.p.c. nie zawarto wprawdzie określenia własnoręczny, jest ono jednak expressis verbis użyte w art. 78 k.c. i nie ma uzasadnionych powodów, aby podpis w rozumieniu przepisów procesowych pojmować inaczej niż podpis w rozumieniu przepisów prawa materialnego.

Wyrok SN z dnia 23 listopada 2007 r., IV CSK 228/07

Standard: 24827 (pełna treść orzeczenia)

Zobacz glosy

Zgodnie z art. 78 kc dla zachowania pisemnej formy czynności prawnej wystarcza złożenie własnoręcznego podpisu na dokumencie obejmującym treść oświadczenia woli. Przepis ten skorelowany jest z art. 245 kpc, z którego wynika, że dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie.

Wyrok SN z dnia 8 maja 1997 r., II CKN 153/97

Standard: 49582 (pełna treść orzeczenia)