Niezawisłość i niezależność sędziego

wymóg niezawisłości sędziowskiej, stanowiącej integralny element sądzenia, wchodzi w zakres istoty prawa do skutecznej ochrony sądowej oraz prawa podstawowego do rzetelnego procesu sądowego, które mają fundamentalne znaczenie jako gwarancje ochrony wszystkich praw, jakie podmioty prawa wywodzą z prawa Unii, oraz zachowania wartości wspólnych państwom członkowskim określonych w art. 2 TUE, w szczególności wartości państwa prawnego [wyrok z dnia 15 lipca 2021 r. Komisja/Polska (System odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów), C-791/19)

Wyrok TSUE z dnia 11 lipca 2024 r., C-554/21

Standard: 84213 (pełna treść orzeczenia)

Ochrona niezawisłości wymiaru sprawiedliwości zakłada co do zasady, że funkcje sądownicze są wykonywane w sposób całkowicie niezależny; sądy nie podlegają żadnej hierarchii służbowej i nie są komukolwiek podporządkowane ani nie otrzymują nakazów czy wytycznych z jakiegokolwiek źródła, a tym samym są chronione przed jakąkolwiek ingerencją lub naciskami zewnętrznymi mogącymi zaszkodzić niezależności osądu ich członków i wpływać na ich rozstrzygnięcia. Poszanowanie gwarancji niezawisłości i bezstronności wymaganych na mocy prawa Unii zakłada istnienie zasad pozwalających wykluczyć w odczuciu podmiotów prawa wszelką uzasadnioną wątpliwość co do niezależności danego organu od czynników zewnętrznych i jego neutralności względem danych interesów [zob. podobnie w szczególności wyroki: z dnia 27 lutego 2018 r., Associação Sindical dos Juízes Portugueses, C-64/16; z dnia 25 lipca 2018 r., Minister for Justice and Equality, C‑216/18; z dnia 24 czerwca 2019 r., Komisja/Polska, C-619/18; a także z dnia 21 grudnia 2021 r., Euro Box Promotion i in., C-357/19, C‑379/19, C-547/19, C-811/19, C-840/19].

Wyrok TSUE z dnia 24 marca 2022 r., C-245/20

Standard: 83999 (pełna treść orzeczenia)