Niewykonanie orzeczenia sądu pracy lub ugody zawartej przed tym sądem (art. 282 § 2 k.p.)

Podmiotem wykroczenia z art. 282 § 2 może kierownik zakładu pracy lub główny księgowy lub każdy inny pracownik, który został upoważniony w tym zakresie do działania w imieniu zakładu pracy.

Wyrok SN z dnia 3 lutego 2003 r., III KK 388/02

Standard: 24195

Wykroczenie stypizowane w art. 282 § 2 k.p. może być popełnione zarówno umyślnie, jak i nieumyślnie.

Zawinione działanie umyślne będzie miało miejsce wówczas, gdy osoba, na której spoczywa obowiązek wykonania orzeczenia lub ugody, chciała wbrew niemu spowodować niewykonanie orzeczenia sądu lub ugody, albo na to się godziła, naruszając ten obowiązek z innych przyczyn. Z kolei zawinione działanie nieumyślne będzie zachodziło zarówno wtedy, gdy niewykonanie orzeczenia sądu lub ugody nie miało charakteru zamierzonego, ale sprawca nie zachował ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że popełnienie tego czynu przewidział albo mógł przewidzieć (por. T. Nycz: Wybrane problemy wykroczeń przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową, PiZS 2000, z. 3, s. 24; W. Radecki: Odpowiedzialność za wykroczenia przeciwko prawom pracownika, Warszawa 1996, s. 99-180).

Wyrok SN z dnia 4 lutego 2002 r., V KKN 389/01

Standard: 24196 (pełna treść orzeczenia)