Wniosek o ściganie w przypadku wielości pokrzywdzonych tym samym czynem
Wniosek o ściganie (art. 12 k.p.k.)
Przy wielości pokrzywdzonych tym samym czynem wniosek o ściganie musi zostać złożony przez każdego z pokrzywdzonych a brak takowego skutkuje niedopuszczalnością ujęcia w opisie czynu działania skierowanego przeciwko temu pokrzywdzonemu, który wniosku nie złożył.
Wnioskowego trybu ścigania nie zmienia przyjęcie kwalifikacji kumulatywnej. Złożenie wniosku o ściganie nie warunkuje oczywiście w takiej sytuacji samego przypisania sprawcy odpowiedzialności karnej, ale ma wpływ na opis czynu. W przypadku zachowań odpowiadającym znamionom przestępstwa ściganego na wniosek ujęcie ich w opisie czynu jest dopuszczalne w tym tylko zakresie, w jakim został złożony wniosek o ściganie. Faktu złożenia wniosku o ściganie nie można domniemywać.
Wyrok SA w Katowicach z dnia 22 października 2018 r., II AKa 390/18
Standard: 23323 (pełna treść orzeczenia)
Przy wielości pokrzywdzonych czynem ściganym względnie na wniosek (np. w postępowaniu o przestępstwo określone w art. 284 § 1 w zw. z § 4 k.k.), do ścigania wystarczy wniosek choćby jednego pokrzywdzonego (wyroki SN: z dnia 1 października 1997 r., II KKN 300/97; z dnia 24 kwietnia 1990 r., WR 116/90; z 3 listopada 1971, I KR 183/7).
Nie ulega wątpliwości, że w przypadku, gdy pokrzywdzonym przestępstwem ściganym na wniosek jest więcej niż jedna osoba, to każda z nich może skutecznie złożyć wniosek o ściganie, także, jeżeli wykonuje jako osoba najbliższa prawa zmarłego pokrzywdzonego na podstawie art. 52 § 1 k.p.k.
Postanowienie SN z dnia 26 października 2011 r., I KZP 11/11
Standard: 42280 (pełna treść orzeczenia)